Saat akþamý gösterirken
Mor bir aleve dönüyordu düþler
Sevdalanmýþtýk, aylardan nisandý
Ellerimizdeydi geçmiþin aný kuþlarý
Bir not daha düþüyorduk hayatýmýzýn takvimine.
Serin rüzgarlar esmeye baþlamýþtý akþam vakitleri,
Bir sevgilinin eli yoktu ellerimize dokunan
Kuþlar gökte uçup gitmenin telaþýnda
Mor bir aleve dönüyordu düþler
Baktýðýmýz ufuk çizgilerinin baþlangýcýnda.
Kumlardan kale yapmayalý yýllar olmuþtu
Elveda diyorduk hýzla yok olup giden çocukluðumuza
Tatlý bir bahar sarhoþluðu vardý baþýmýzda
En çok geceler bizimdi, en çok gül kokan rüzgarlar,
Güneþ Ay’a terk edip giderken zamaný
Bir derinliðin içinde,
Mor bir aleve dönüyordu düþler…