Gülüþünüz saf ve kirlenmemiþti
Bakýþlarým düþmemiþti henüz yüreðinize.
Uzun boylu, endamlý,
Kâmran gibi bir beydiniz vesselam
Bense Feride rolünde.
Zaman, mekân ve olaylar deðiþmiþti,
Biz kahramanlar kalmýþtýk baþbaþa
Gözler baþbaþa,
Donuk bakýþlarýn altýndaki korku,
Heyecan ve þaþkýnlýk baþbaþa.

Hayat gölge düþürürken yüreðinize
Durgunluðunuzun gerisinde ýþýklar gizliydi genç bey,
Farkýnda mýydýnýz acaba?
Soðuktunuz, ama
Bir þeyler kýpýrdýyordu, seziyordum:
Bakýþlarýnýz deðiþti birden
Saf gülüþünüze bir durgunluk geldi,
Sustunuz, suskunlaþtýnýz,
Bakýþlarýnýzý bile kaçýrdýnýz
Kaçmak kurtulmakmýþ gibi.
Ama soruyorum size beyefendi
Yüreðinizdeki kýpýrtýnýn manasý neydi?

Kaçamak bakýþlarýma yakalandýðýnýz bir anda,
Yakalandýk ikimiz de,
Derken kelepçelendi iki yürek
Býrakmak istemediniz gözlerimi
Býrakmak istemedim yüreðinizi.
Biliyordum,
Ýkimiz de bekliyorduk
Zaman durma mucizesini gösterip de
Sonsuza kadar bakýþsaydýk öylece...

Tuttunuz beni,
Ve ben de býrakmak istemedim sizi.
Ama gelin görün ki,
Hayatýn acý gerçekleri
“Yolcu yolunda gerek” der gibi
Ayýrdý gözlerimizi.
Yüreklerimizi ayýrabildi mi peki?

Beni býrakýp gittiniz mecburi istikâmetinize
Ve sizi terkedip gittim ben de yoluma.
Yüreðim sizde kaldý sayýn bey,
Gözlerim sizde kalakaldý
Ve biliyorum,
Ne kadar inkar etseniz de
Suskunluðunuz bile “Küçük Haným!” diye haykýrýyordu.

Ve ben giderken bir not býraktým size,
Umarým ulaþmýþtýr elinize:
“Kâmran bakýþlý bey,
Yüreðiniz de gözleriniz gibi güzelse eðer
Ne mutlu size!”.

Ve kalakaldý genç bayan
Ve kalakaldý genç adam
Yüreklerde takýlý kalan
Raylarýn ayrýldýðý o an
Son bakýþ ve veda...