(Bölüm 1)


Her sabahýn kimilerine göre erken, kimilerine göreyse geç uyanýþlarý vardýr... Göz kapaklarý kendilerine gelene kadar geçen sürede gecenin bir yarýsý baþlamýþ bir düþün kýrýntýlarý görülür. Karýn boþluðundan yayýlan tuhaf seslerin adýdýr açlýk. Özellikle bir tatil günüyse aðýr aðýr kalkýlýr vücut ýsýsýný içine sindirmiþ yataktan. Hatta bazen bir kaç dakikalýk miskinliklere göz yumulur. Göz çukurlarý içine biriken uyku tanecikleri suyun yüzle temasýndan hemen sonra lavabonun o ufak delikli mazgalýndan süzülür...

Durgun bir pazar sabahý...Ýþte... kalkýyor yataktan, belli ki gecenin uzun bir kýsmýný uykusuzlukla kovalamýþ...


- Offf...saat on ikiyi geçmiþ bile... Yine saati duymamýþým... Neyse, kalkalým bari... Can bile uyanmamýþ... hayret, bir de horozlar erken kalkardý derler... Caaaannn... Hadi sevgilim kalk... Caann?

- ufff...ne var sabah sabah allah aþkýna, býrak biraz daha uyuyayým...

- Hadi sinir etme de kalk ama... Biraz daha uyursan tüm gününü uyuyarak geçireceksin...

- Sabahýn sinirli cadýsý býrak beni yaa... Bu gün pazar... offff...

- Tamam... tamam... Bak, kahvaltýyý hazýrlayana kadar kendine gelmiþ ol lütfen... Çay yerine seni demlerim ona göre...


Her sabah birbirine benzer uyanmalar yaþanýr bu evde, genelde Elif erkencidir. Sabahýn erken diyaloglarý mahmurluðun verdiði sinire karýþan ufak gülümsemelerle bezelidir. Elif bir yandan sevdiði bir þarkýyý mýrýldanýrken bir yandan da kahvaltý sofrasýný hazýrlar. Arada bir de içerde tembel tembel uyuyan adama duymayacaðýný bildiði halde seslenmekten de kendini alýkoyamaz. Özellikle hafta sonlarý uyanýþlarý Elif için çok önemlidir. Çünkü iþe gitmeyecektir, uykusunu almýþ olacaktýr, sabahýn zinde insanlarýndan birine dönüþecektir, þehrin kalabalaðýna ve gürültüsüne daha geç karýþacaktýr. Ve belki de en önemlisi özenle hazýrladýðý kahvaltý masasýnýn bir ucunda sevgilisiyle bir yandan gazeteleri karýþtýrýrken bir yandan da hafta içinde özenle biriktirdiði kelimeleri paylaþacaktýr.

Durun durun... Can uyanmýþ, mutfak kapýsýndan içeri giriyor bile;


- Oooofff... Acýkmýþým...Aman da aman ne güzel bir sofra böyle, bazen diyorum ki þu kahvaltýya cömertce harcadýðýn sihrini baþka iþlere de kullansan nasýl olur?... Gazeteler gelmiþ mi caným ?

- Anlayamadým... Nasýl iþlermiþ ki onlar, hadi fazla gevezelik etme de otur þu masaya, sonra da yakýnýyorsun yok ekmekler neden soðumuþ, yok yumurtam niye fazla piþmiþ diye...

- Tamam, tamam oturdum...

- Çay mý istersin kahvemi..?

- Çay olsun iki öpücüklü, bari hafta sonuna kahveyle baþlamayalým...

- Al bakalýým...Dün Aylini gördüm, baya kötüydü, yine kavga etmiþler anlaþýlan...

- Ne zaman etmiyorlar ki zaten...

- Biraz konuþtuk, sigaraya da baþlamýþ tekrar, zavallý býrakana kadar ne çekmiþti...

- Yine býrakýr, boþverrr... Hem sen mi düþüneceksin kýzcaðýzýn ciðerlerini...

- Boþanmayý düþünüyormuþ...

- Ne..?? Boþanmayý mý... Ciddi misin sen...?

- Ben deðil caným, Aylin ciddi... Þu gazeteyi iki dakika býrakýp biraz daha dikkatli dinlemeyi dener misin..? Aylin bu sefer kesin boþanýrým diyor... Hem...

- Hem..ne?

- Bu sefer Ayline vurmuþ... Çok korkmuþ kýzcaðýz... Kerem'in bu kadar abartabileceðini düþünmemiþtim açýkçasý...

- Sonra...?

- Sonrasý malum... Kýzý öyle aðlar bir þekilde býrakýp çýkmýþ evden... Gece de eve dönmemiþ...

- Bak þu Kerem'in iþine... Þaþýrdým doðrusu... Ýnsan sakin görünen birinden bu tür þeyler beklemiyor doðal olarak...

- Sakin makin anlamam ben... Vurmuþ kýza iþte.... Babam bile el kaldýrmazdý Ayline, hadi biz büyüðüz, ara sýra bir kaç kötek yemiþizdir belki ama, babam evimin en küçük prensesi derdi ona... Kýyamazdý bile, þimdiyse o küçük prenses kocasýndan dayak diyor... Olacak þey deðil...

- Neyse caným bulurum ben Kerem'i, konuþurum... Mutlaka bir sebebi vardýr ... Hadi kahvaltýya devam, çayýna bile dokunmamýþsýn...



(Bölüm 2)


Her kýrgýnlýk daha da bir doðurgandýr günümüzde. Bir haksýzlýðýn peþini hep baþka bir haksýzlýk kovalar, eðer insan yaþama karþý biraz da sessizse. Ýki kiþiye alýþmýþ bir yatak, sabaha kadar tek bir bedeni üzerinde konuk etmiþ olmayý yadýrgar.Çünkü yataðýn bedensiz tarafý soðuk bir iklimi aðýrlamaktadýr. Aylin tüm gece boyunca yataðýnda döndü durdu... Uyumaya dair denediði sortilerin hepsinde baþarýsýz oldu, ara sýra ýþýðý ve ardýndan da sigarasýný yaktý. Sonra bir ara pencereyi açtý, gecenin içine karýþmýþ tüm uyumamýþlýklar üzerine üfledi sigarasýnýn dumanýný. Evin içinde yalnýz adýmlarla voltalar attý.Televizyona takýlsam belki uykum gelebilir düþüncesiyle kumandayla televizyon kanallarýný þöyle bir gýdýkladý, fakat ne televizyon ne de kendisi gülebildi, þarjda elektrik sütüyle beslenen cep telofonuna göz atmayý da ihmal etmedi, belki küçük bir cevapsýz arama yada bir mesaj bu huzursuzluðuna bir uyku hapý gibi gelebilirdi... Sabaha karþý elinde cep telefonuyla yataðýn içinde gecenin sessizliðinde sýzdý Aylin. Sabah güneþi öðlen saatlerinin dikbaþlýlýðýna doðru ilerlerken yüzünü çimdikliyordu gün ýþýðý. Uyku sonrasý kendine geldikten bir kaç saat sonra elinden düþürmediði telefonun tuþlarýný kararsýzlýkla tuþluyor.

önce kýsa bir dýýtt sonra da uzunu..ve karþý taraf açýyor telefonu;

- Alo, abla merhaba ben Aylin....... Evet evet iyiyim... O mu..? Hayýr abla bu gece de gelmedi....Evet abla hala kýzgýným ve bir türlü o gecenin þakýnlýðýný da atamýyorum üzerimden...Aslýnda nerede olduðunu da merak etmiyor deðilim ama, hayýr hayýr haber de vermedi, aramadý bile...... Sanýrým bu sefer çok kararlýyým...evet seviyorum ama ne kadar daha böyle kýzgýnlýklarla kavgalarla yürür ki bir evlilik... Kararým kesin abla düþünmek için biraz geç kaldým sanýrým.....Ben biþe olursa sana haber veririm... Pekii ablaa pekii dikkat ederim... Sen de kendine iyi bak, selam söyle eniþteye, o da canýný sýkmasýn olur mu?... Tamam bay bay...


Ayný anda diðer tarafta, Can banyodan çýkmýþ saçlarýný kurulamak ve diline doladýðý bir þarkýyý söylemekle meþgul, az önceki telefon konuþmasýna kulak misafiri olamamasýnýn verdiði merakla soruyor Elif'e;

- Sevgilim, kimmiþ arayan...?

- Aylin...

- Öyle mi... Son haberler ne peki...

- Ne eve gelmiþ, ne de aramýþ hayýrsýz çocuk, ee meraklanmýþ kýz tabi, bir yanda da yaþadýklarý duruyor, çok kararlý geliyordu sesi...

- Caným biraz daha sakin düþünmek gerekiyor olanlarý, hem Kerem çoktan piþman olmuþtur yaþattýklarýna

- Evet öyledir ama sanýrým son piþmanlýðý olacak bu konuda

- Nasýl yani...? Aylin avukatla konuþmuþ mu?

- Hayýr caným henüz konuþmamýþ, ama onun bu hallerini iyi bilirim, bugün konuþmasa da bir kaç gün içinde iþlemlere baþlar...

- Bana kalýrsa, ikisinin de yaþadýklarýný ve nedenlerini bir kez daha konuþmalarý gerekiyor, belki bir çözüm yolu bulurlar...

- Daha önce de defalarca konuþtular biliyorsun, hiç bir faydasý olmadýðý ortada... Olsa tekrar yaþamazlardý ayný huzursuzluklarý deðil mi...

-Anlamýyorsun sevgilim, mutlaka evlilikte bu tür durumlar yaþanacak, kavga da edecekler, baðýracaklar da, önemli olan ikisinin de korumasý gereken asýl þeylerin farkýna varmalarý. Siz kadýnlar çok kolay karar verebiliyorsunuz ve aceleci davranýyorsunuz...

- Biz kadýnlar mý?... Aceleci mi? Ne zamandan beri biz kadýnlar olduk Can bey...? Önce siz yani erkekler, kendinize þöyle kocaman bir boy aynasýnda bakmalýsýnýz bence, çýkmaza girdiðiniz anda önce baðýrýyor, sonra iþi hakaretlere, hatta kaba kuvvete kadar götürebiliyorsunuz... !!!

- Elif lütfen sesini yükseltme, konuþuyoruz burada...!!

- Ben yüksellttmiyorumm caným, daha iyi duyabileceðin bir seviyede tutuyorum sadece....!!!

- O zaman ben de senin seviyene çýkmalýyým öyle miii yaniii!!!!!!!

- Baðýrma bana Can...!!!!!!

- Asýl sennnnnn baðýrmaaaaaa !!!!!!! Görüyorum ki hemen de feminist damarlarýnýz þahlandý Eliiif Hanýýmmm!!!!!!!!!!!!

- Evetttt Can bey, týpký sizin erkeklik damarýnýz giibiii, bana baðýrmakla üste çýkýp haklý olacaðýný mý zannediyorsun sennn???? !!!

-........
-...

Tartýþmanýn alevlerinin evin duvarlarýný sardýðý bir anda çalan telefon ilgilerini birazcýk da olsa daðýtmýþtýr;


- Eliifff telefoonn çalýyorr....!!

- Çalýþýyorsa açsana be adam !

- Neden sen açmýyorsun, feminist feministt konuþursun iþteee!!!!!!!!

- Konuþurum tabii ne sandýýnn...!!!!!



Elif koþar adýmlarla salonun havadar köþesinde keyifle ve ýsrarla çalmakta olan telefonun rahatýný bozar bir þekilde açar;


- Efendiiimm!!!

- Abla?...Hayýrdýr niye baðýrýyorsun, ben Aylin...

- Aaa, afedersin caným biz eniþtenle birazz...

- Yoksa kavga mý ediyordunuz...?

- Yok caným ne kavgasý, þeyy, yüksek sesli konuþuyorduk sadece...

- Peki peki anladým.... Kerem geldi az önce, elinde de kocaman bir buyket çiçekle...

- Eee.. sonra...

- Yorgunluktan periþan bir haldeydi, uyumamýþ belli... Sabah bir doktordan randevu aldýðýný söyledi, bu aralar çok stresli olduðunu felan...

- Sen ne dedin peki...?

- Ýyi dedim, ne diyebilirim... Hem belki böyle çözeriz bu meseleyi de... Umarým iyi olur... Hem ben de onu bu konuda yalnýz býrakmayý düþünmüyorum... Sizi de strese soktuk farkýndayým, merak etmeyin diye aradým tamam mý ?

- Tamam caným... Dikkat edin birbirinize olur mu...

- Tamam ablacým... Hoþça kal...


Telefonun huzur verici bir þekilde kapanmasý Elifin sinirlerini biraz olsun yatýþtýrmýþ görünüyor. Can ise meraklý bakýþlarla bir yandan Elif'i süzerken bir yandan da tartýþmanýn devamý için kafasýnda cümleler kurmakta... Ama Elifin sakin görünüþü kollarýyla sarmýþ Can'ý... Elif aðlamaklý gülümsüyor;

- Her þey yoluna girecek sevgilim...

- Nasýl yani...

- Altýncý hissim böyle diyor sen merak etme....

- Peki... Þimdi sarýlsam sana ve kocaman bir öpücük versem affeder misin bu yüksek sesle konuþan adamý...

- Belki.. Ama bir þartla....

- Neymiþ o caným...

- Sarýl... ama beni uykumda öp ve yarým kalmasýn senli uyanýþlarým....


Siyah