Tanklar = Çocuklar
Ýsrail tanklarýnýn karþýsýnda bir avuç çocuk canlarýný ortaya koyarak bir tanký taþlýyorlar. Tek bir tank ve çocuklar. Çocuklar ellerindeki taþlarý fýrlatarak dedelerinin tank olmuþ demir yýðýný kafalarýna fýrlatýyorlar. Dedelerinin taþ kafalarý bir gün demir olup torunlarýna ölüm kusturacaklarýný düþünememiþler. Nasýl düþünebilirlerdi. Taþ kafa düþünebilir mi? Çocuklar fýrlattýklarý taþlarla dedelerinin kafalarýný kýrmaya çalýþýyorlar. Zira onlarýn da kafalarý taþtan farksýz. Ne taþladýklarý tankýn dedelerinin kafasýnýn ürünü olduðunu, ne de taþla demir yýðýnýnýn etkisizleþtirilemeyeceðini düþüne biliyorlar. Nice yýllardan beri kimse onlara düþmana karþý en büyük silahýn düþmanýnýn kullandýðý silahlarla olabileceðini kimse öðretmemiþ onlara. Belki de o çocuklarýn taþ kafalýlýktan kurtulmalarýndan korkuyorlar. Tanklarýn açtýðý ateþ sonucunda ölen arkadaþlarýný feryatlarla ambulansa taþýyorlar.
Eyyyy geri kalmýþlýðýn utanç abidesi çocuklar!!! Önce dedelerinizin mezarlarýna gidin. Mezarlardaki taþlara sorun. Biz düþmanlarýmýz karþýsýnda neden hep yeniliyoruz ve hep yenilgilere mahkum edildik. Taþlardan bir konuþtuðunda hiç þaþýrmayýn. Taþ diyecektir size. Sizin dedeleriniz vatan topraklarýný günlük çýkarlarý uðruna düþmanlarýna satmýþlardý. Belki de hatalarýný öðrenemeden bu dünyadan göçüp gittiler. Hep günlerini gün etmek için yaþadýlar. Batýda teknoloji denilen devler önlenemeyecek bir hýzla büyürlerken, dedeleriniz o yarýþa gireceklerine iþlerini hep Allah’a havale ettiler. Oysa Allah çalýþ kulum vereyim diyordu. Dedelerinizin kafalarý taþ olduðundan bu Allah emrini hiçbir zaman dikkate almadýlar. Siz þimdi dedelerinizin günahlarýný ödüyorsunuz. Kýrýn kafanýzdaki taþ duvarý. Ýnsan olmanýn gerektirdiði gibi düþünmeyi keþfedin. Ýþte o zaman tanklara karþý ancak tanklarla savaþabileceðinizi öðrenirsiniz. Eðer bunu öðrenemeyecek ve baþaramayacaksanýz, kýrýn boynunuzu ve Ýsrail oðullarýnýn emrindeki köleliðinizi sürdürünüz.
Eyyyyy Talat…. Yazýk çok yazýk. AKEL e evet oyu vermeleri için yalvarmaya gittiðinde seninle görüþmeyi bile kabul etmediler. Bu durumdan ders aldýðýný sanmýyorum.
Ýleride ne olacaðýný düþünmenize gerek yok sayýn Talat. Yüzünü Filistinlilere çevir. Orada yaþananlardan geleceði çok iyi görürsün. Ýþ iþten geçmeden bu gerçeði kafana iyice kazý ve tutumunu gerektirdiði þekilde deðiþtir. Eðer deðiþtirmezsen çocuklarýn ve torunlarýn Filistinli çocuklar gibi düþman tanklarý ile taþ atarak savaþacaktýr, ya da savaþtýðýný zannedecektir. Belli ki Girit’ten ders alamamýþsýn. Girit’te yaþananlarýn üzerinden neredeyse yüz on beþ yýl geçti. Ýnsan belleði unutkanlýkla sakattýr. Belki deden o günlerde yaþananlarý yaþamadýðý için sana anlatmamýþtýr. Size kimsenin bir þeyler anlatmasýna gerek yok. Ýþte Filistin orada. Renkli camlarda yaþananlarý hep birlikte izliyoruz. Bu olan bitenleri gördükten sonra da halen evet diyebiliyorsan yolun açýk olsun. Gerçekler bir inþaatýn üst katýndan kafana düþen tuðlalar gibi canýn yandýðýnda ne yazýk ki iþ iþten geçmiþ olacak.
Özcan nevres
ozcan@nevres.com