Yapma! Bunu bana yapmakalbim. Karanlýklara düþtüm kaybettim yolu, uçuruma gidiyorum, fýrtýnaya karþý dur kalbim.
Haykýrýrcasýna yalvarsam da 'dur' diye, nafile. Fýrtýnayla bir olmuþ ruhum. Gözyaþlarým fýrtýnanýn yaðmuru sadece. 'Güneþim ol' desem gelir mi sence!...
Sevgilim;
Bilmem ki nasýl anlatsam sana çektiðimi, nasýl yok hissettiðimi kendimi..
Ne tarifsiz acýlar verirmiþ, nasýl yakarmýþ bedenini insanýn yokluðun. Çýraya düþen alev topu misaliymiþ sensizlik.
Sigaraný kibritle yaktýn az önce, o 'ben' im iþte, sigaran ve kibritin. Aniden yandým, yavaþ yavaþ kavruluyorum. Gece olmadan göremezsin dumanýmý. Öylesine yanýyorum ki sesizlikte, bitmekten korkuyorum.
Ben de herþey gri artýk, oysa sevmezdim hiç griyi. Sen gittin renkler terk etti hayatý. Her yer karanlýk, bilirsin karanlýktan da korkarým çocuklar gibi, gel ýþýðýmý geri ver artýk.
Gözlerinde belirsiz bir bakýþ var. Adý yok gözlerinin bende bu bakýþla. Tanýmýyorum gözlerinin bu halini, korkuyorum.
Söz vermiþtik sonsuzluktan sonra buluþmaya, ruhlarýmýz bulurdu birbirini, onlar bütünün iki yarýsýydý hani?
Kýyametler kopuyor içimde, benden gayrý. Yüreðim çýrpýnan bir kuþ, kanadý kýrýk bir minik serçe, küçüðüm, caným çok yanýyor.
Kavruldu bedenim, dokunduðun her yer yanýyor tenimde, bense yanmýþ, kül misali avuçlarýnda, savrulmaya hazýr esen rüzgarla. Ýzin verme sevgilim, kapat avuçlarýný ne olur, seninle kalayým.
Senden baþka sevdaý alýr mý sanýyorsun yüreðim! Ýmkansýz sen dolu hücrelerim, iliklerim, kaným, ruhum, tenim, kalbim.
Ruhum çýkmadan çýkaz bu sevda benden, ruhumu geri ver meleðim.
Cennet senin kokunda saklý ve gözlerinde cennetin manzarasý, beni cehennemde yakma sevgilim...