Ýlk kez bir otobüs yolculuðunun
Senin için yorucu olduðu bir anýnda
Baþýný yaslamýþtýn omzuma
O sýra benim kolum göðüslerine deðiyordu
sana sezdirmeden
Ve ilk kez o an tanýþmýþtý dudaklarým saçlarýnýn kokusuyla
Üstelik sen gülümsüyordun da

Ne de güzel bahanemiz vardý bakýþmak için
Uykulu gözlerini aralarken.
-varmadýk- dediðimde
Daha da sýký sarýlýp
yatmýþtýn göðsümle kolumun arasýna
ben sigaramý özlemiþtim
sense yaðmurda ýslanan çocuklarý
belki babalarýnýn ben olmamý bile istemiþtin gizlice
Üstelik sen gülümsüyordun da

Ýneceðin duraktan bi durak önce indik
El ele yürüyelim bahanesiyle
Acýk da olsa yolu uzatmak için
Dumansýz nefesim kirpiklerine deðmiþti ayrýlýrken
Masum yüzünün sýcaklýðýný çektim içime
Elini salladýn; ayrýldýk
Üstelik sen gülümsüyordun da

Ertesi gün topraða vermiþler seni
Neden sonra haber edeceklermiþ beni; annesiyle kardeþi.
Görmezsem seni kanlar içinde
Kendileri kadar acý çekmem sanmýþlar
Nereden bilsinler baþka bir kamyonun beni de ezdiðini
Son kez de olsa görmüþtüm o sýcacýk gözlerini
Üstelik sen gülümsüyordun da