Artýk bir hayalsin, dudaklarýmda geçmiþten kalma bir þarký, gözlerimde yaþlarla gelen bir aný, hayallerime uzak mutluluk, sorulmamýþ bir soru, açýklamasý yapýlmamýþ bir hesap, baþlanmamýþ bir cümle, bitmemiþ bir masal, yarým kalmýþ bir umutsun belki de?
Bir anlýk mutluluðum, hevesimdin belki de, ya da yalnýzlýktan korkum.
Biz zaman mý yenildik sahiden?
Aný oldu geceler, aný oldu attýðýmýz kahkahalar, hayal oldu gelecek günler, verilen sözler vs vs ' ler...
Çok uzaklara keþfe gitti yaþayamadýklarýmýz, baþka sevgilere yaþanmak üzere.
Unutuldu yalanlar, unutuldu kavgalar. Miras kaldý, topraða gömülen tek baþýma yaþadýðým bir dolu aný bir dolu gözyaþý. Her aþk gibi.
Yarým kaldý yazmaya baþladýðýmýz þiir, yarým kaldý söylediðimiz þarkýlar, daðýnýk kaldý en son uyuduðumuz yatak, kokun kaldý yastýðýmda, kadehlerim sebebsiz kaldý.
Elim havada kaldý arkandan bakarken, takvim hala gittiðin günde, geçmedi günler senden sonra yine, bu sefer gelip koparmayacaðýný bile bile...
Ýçimde ki takvimden her gün bir sayfa daha kopuyor benden senden habersiz, yavaþ yavaþ gidiyorsun valizin hazýr. Sana hoþ çakal demek zor, ne olur ben fark etmeden git, bana hoþ çakal demeden git, geldiðin gibi, sessizce, habersizce çýkýp git hayatýmdan ne olur...