Þimdi bir düþününün, evet evet þuan, tam bu satýrlarý okurken bir düþünün. Bize bu kadar yazdýran ne?Þiirler, yazýlar yazdýran, þarkýlarý söyleten, dinleten, bambaþka iklimlerde, bambaþka þehirlerde, bambaþka kiþiliklerde olan insanoðlunu tek ortak noktada birleþtiren, zengin fakir demeden (Ev sahibi de terk edildiðinde acý çekiyor, kiracý da) ayný hisleri yaþatan ne? Cevabýný adýmýz gibi bildiðimiz ama bir türlü cevaplayamadýðýmýz bu sorunun cevabý AÞK!

Kim yapabilmiþki tanýmýný bu zamana kadar. Herkes almýþ kaðýdý kalemi eline bir þeyler karalamýþ, aðzý olan konuþmuþ, doðruda konuþmuþlar ama yanlýþ yaþamýþlar hep. Þairler, yazarlar, ressamlar, müzisyenler, çoðu eserinin ilhamýný aþktan almýþ. Kendisine zaman zaman zalimce acý çektiren aþktan. Ýnsan kendisine acý çektiren için bir þeyler yapar mý Allah aþkýna.
Allah; evet evet bizim içimize aþk tohumlarýný eken o. Bizi yaratan Allah sizce acý çekmemizi ister mi? Herkes ona yalvarmýyor mu ‘Kurtar beni Allahým, unutmama yardýmcý ol’ diye. Peki neden unutamýyoruz, neden yardýmcý olmuyor Allah bize? Acýmasýz olan Allah mý yoksa aþk mý? Yoksa biz mi aptalýz?
Bu iþin dramatik tarafý tabi. Birde komik tarafý var.

Düþmanýnýzý sever misiniz, ya da sizi sevmeyen birini hala inatla severmisiniz? Hayýr deðil mi? Ýþte aþký insanlýktan ayýranda bu. Uðruna ölüme bile yürüyebileceðiniz, kendinizden çok sevdiðiniz insan sizi ayný deðeri sevgiyi vermese bile onu sevmeye devam eder, acý çekmeye razý olursunuz. Aptallýk bu.... Aptallýk mý?

Aþýk oldu mu dünyalar bizim olur, aþký kaybetti mi dünyalar onun. Geceler daha bir karanlýklaþýr, gözyaþlarý izinsiz akar, þiirler yazýlýr, þarkýlar dinlenir, her þarký sizi anlatýyordur. Ne kadar klasik deðil mi. (gecelerin karanlýk olmasý, gözyaþlarýnýn izinsiz akmasý hep ayrýlýk sonrasý yazýlan, söylenen cümlelerdir) Bu herkes için böyledir. Herkes böyle yaþar bu acýyý. Jack’ te, Alice’ te, Can’ da, Gökçe’ de...

Herþeyin ilacý diye söylenen zaman geçince ( ki keþke bu ilacý eczaneden satýn alabilsek) yaralar kapanýr, acý hafifler, gözler artýk aðlamaz iç hafif hafif aðlarken. Sonra yine bir acý yaþanýr, birileri gelir ve yine giderler, her seferinde bir mezar açýlýr içine girilir üstüne çiçek býrakýlýr. Sonra mezardan çýkýlýr, yine girilir. Ölmek istenir ama bir türlü gerçekten ölünmez. Dünya durur gibi gelir ama aslýnda o kadar hýzlý dönüyordur ki... Dünyayý hýzla döndürür sonrada parmaðýmýzý tek bir noktaya koyarak durdururuz. Ýþte o nokta O’ dur, sevdiðimiz... Koca bir kýtadýr bazen, bazen bir ülke, bazense küçük bir þehir. Sonra baþka þehirler kýtalara ülkelere keþiflere baþlanýr, O, dünyadan, dünyamýzdan silindikten sonra.

Aþkta ayrýlýk bir yanýk acýsýdýr. Bir yerin yandý mý dayanýlmazdýr. Merhem, soðuk fayda etmez. Nasihatýn ve nefretin fayda etmediði gibi yani. Yaranýn geçeceðini, sadece bir iz olarak kalacaðýný bilirsin ama bu o acýyý hissetmene engel deðildir. Týpký ayrýlýktan sonra ki acýyý çekmene engel olmadýðý gibi. Ama o acýnýn ne olduðunu bile bile gider dokunursun yine o ateþe, nasýl olsa geçecektir, kalan yanýk izleri önemli deðildir sonunda.


Aþkta ayrýlýk bir diþ aðrýsýdýr. Diþçiye gidersin acýn geçsin diye. canýný acýtan çürüðü yok etmek için oyar diþini. Yine canýn acýr ama bilirsin bu acýnýn senin iyiliðin için olduðunu. Aþký unutmak içinde çektiðin acý, o cýz cýz oyulmalar sana mutluluk olacaktýr aslýnda.
Her çürük bir tecrübe.




Vücudumuzdaki kaslar çalýþtýkça güçlenir, kalpte bir kastýr ve çalýþtýkça güçlenir. Ne kadar çok yaþarsak, acýlarýmýz, sevinçlerimiz ne kadar çok olursa o kadar güçlenir kalbimizde. Her seferinde bir daha aynýsýný yaþarsam dayanamam dediðimiz acýlarý o güçlü kalbimiz sayesinde aþýyoruz aslýnda ve o bize çok acý çektiren mezarlara sokan aþklarýmýz, yanýk izlerimz, aðrýsýna dayanamadýðýmýz çürük diþlerimiz sayesinde.



Ne kadarda güzel yazdým. Ne kadar da çok þey biliyorum þu küçücük yaþýmda. Hepinize akýl verebilirim, çok ta mantýklý gelir konuþmalarým size. Benim anltatýklarýma hak verir, bundan sonra üzülmeyeceðim bile dersiniz. Ama unutmayýn ben de beceremiyorum aþký yaþamayý. Fizikten geçip, fizik uygulamadan kalmakla sýnýf geçilmiyor... Þu sýralar yine diþim aðrýyor, yine yandý bir yerlerim kalbim yine idman yapýyor.