Ölüm Yaþamaktan Ehven

geceden uykusuzdum
bir haftadýr grip
bilseydim günümün bu kadar geçecek garip
elimden ne gelir umutsuzum
oysa dýþarý çýktýðýmda
üç yeþil araba gördüm
bir de deli
diyordu "allahým belasýz bir gün geçirmeli"
o anda tamam dedim gece gibi olmayacak
içim sýzlamayacak
bileklerim jilet aramayacak
yumruklarým duvar
tutmadý hesabým her zamanki gibi
gun sanki cehennemin dibi
bitsin ulan artik dedim
böyle hayatýn kendisi
zor tuttum kendimi
durduramadým titremeleri
ürpermeleri,
neyse gun bitti yine
ben ayný cehennemin içinde
kapýyý çekip çýkasýya kadar
ayný acýyý verecek kalbime
her bir hançer
hayat deðil bu mahþer
her gün ölmeye devam
ölüm yaþamaktan ehven