Olursa, Olur Gibi.....


Yüreðimde sýzým,
Düþlerimde
Mümkünü yok,
Ýmkansýzýmdý O..
Uyanýrsam
Yýkýlýr mýydým
Tüm korkum? ? ? ?
.
Ne diyeceðimi,
ne söyleyeceðimi bulamazlardayým
harfler yamuluyor,
sözcükler uçuþuyor....
Azalacaðýna,
daha da dolduruyor,
geçmiþin unutmaya çalýþýp
unutamadýðým izleri içimi
kahrolurca....
Bir zamanlarýn doyumsuzca güzelliklerinin
ardýndan gelen kara gölgeler
öyle sarmýþ ki beynimi.....
Güzel olan neyim olduysa,
çok sürmedi çünkü,
korkum gene bitecek,
gene üþüyeceðim
tek baþýma yalnýzlýðýmla.....
.
Yorgunum, hem de çok....
Sýrtýmda öyle bir yük sarýlý ki
çýktý kamburum....
Koþa koþa gitmeyi düþündüðüm
tüm yollarýmda topallamaktayým.....
Doðdum olasý,
gözlerim ileriyi seçmezdi zaten....
Ama bu kez
yakýný da görmekte zorlanýyorum....
Nasýl görebilir ki
beyni aðlarla örülü,
düþün gücünü yitirmiþ biri? ? ? ? ?
.
Sevmezdim yirmi küsur yýl önce
olumsuz düþünceyi,
derdim 'tozpembe görmeli'....
Sonrasý anladým ki
bir aldatmaca oyunu
oynuyorum kendimle...
Griler, hatta karalar
çoðunlukta etrafýmda...
Vazgeçtim
pembe menekþe gözlerden.....
Bu kez yaþam
yitmemiþ umutlarýmla
bir kovalamaca oyunu oldu
bulmak için maviyi.....
Kör, topal biri
nasýl görecek,
nasýl yakalayacak asýl maviyi,
deðil mi? ? ? ? ?
.
Umut iþte
'olmazsa olmaz' deðil de,
'olursa olur' gibi...

12/05/2004

Nesrin Göçmen