Zalim Olan Aþktýr Sevgili Deðil...

Sevgili deðildir zalim olan, aþkýn kendisidir
Aþk varlýðýn garantisi, doðanýn tetikçisidir

Farkýndadýr gücünün ve kutsal görevinin
Aþk tabiatýn kölesi, insanýn efendisidir

Dölünü savuran aþktýr, daðlara, denizlere
Aþktýr çocuk doðurtan, koþturan geleceðe

Bir sevgili kýlýðýnda aþktýr giren koynuna
Aþktýr terk ediþiyle ip geçiren boynuna

Aþktýr hançeri süsleyen yarin güzel eliyle
Sana diz çöktüren aþktýr ateþten gözleriyle

Aþktýr sinsice sýðýnan o yarin gölgesine
Fermanýný yazan aþktýr –yar ardýnda sürüne-

Baðýr, çaðýr, öfkelen doða duysun istersen
Ýsyan hatta beddua et giden insafsýz aþka

Hesap sor tanrýya da “neden yarattýn?” diye
Sitem bile etme sakýn günahsýz sevgiliye

Doða güler, alay eder nafile isyanýna
Aþkla gelir talan eder yeniden yüreðini

Bir gün yine yarda bulursan aþkýn ellerini
Eðil de öp bükülmeyen o zarif bileðini

bee