Çok heyecanlýydý giyinirken, o minicik yüregi bir kus gibi kanat çirpiyordu adeta.

." Hadi bebegim kahvalti'ya" diye seslendi annesi, son kez bakti boy aynasinda kendine, pek de yakismisti formasi üzerine.

Çiktilar evden anne babasiyla birlik de, okula gittiler.

Anonsla siniflara girdiler, tanisti Ögretmen ve arkadaslariyla, basladi ilk ders,
çizgi yapmalarini istedi Ögretmen, bir solukda yapti bos kalan zamaninda'da sayfanin altina bir resim çizdi, en büyük hobisiydi, eli kalem tuttugundan beri yapiyordu resmi, yetenekliydi'de.

Ögretmen'i yaklasti, resme bakti " kim yapti" dedi, "gururla ben" dedi, kizmisti Ögretmen, "yalan söylüyorsun" dedi," bu resmi sen yapamassin dogruyu söyle kim yapti"?

O badem gözleri dolmustu, yutkundu, tüm gücünü toplayarak aglamakli sesle tekrarladi, " ben yaptim Ögretmen'im simdi yaptim".

Daha bir kizdi Ögretmen'i ve elindeki cetveli indirdi basina," bir daha yalan söyleme sakin"..

Eve döndügünde, aglamaktan kizaran gözleri yaniyordu yüregi gibi, sordu Annesi
hemen" ne oldu bebegim, neden agladin", " birdaha okula gitmeyecegim" diyebildi hiçkirarak, sarildi Annesine.

Anne, sakinlesmesini bekledi bir süre ve herþeyi anlatmasini istedi.

Soluk soluga anlatti herseyi, Anne, aradi hemen ögretmen'i kizinin çok küçük yastan
beri resim yaptigini, yalan söylemedigini anlatti, Ögretmen ikna olmusa benzemiyordu, bunun üzerine Anne dediki," bakin Ögretmen hanim, ögrenciniz, bir sayfa, birde
kalem bunu görebilirsiniz deneyerek"dedi..

Ama benim sizden bir ricam olacak, yavrularimizi sevgisiz birakmayin, daha
ilk gün, ilk ders' te, yazik etmeyin gelecegimize......




ÝLK DERS

Çok heyecanliydi, giyinirken
pekde yakisti formasi üzerine
gülümsedi boy aynasinda kendine
çantasini konturol etti son kez
çiktilar anne babasiyla evden

yeni sinifinda tanisti
arkadaslari ve ögretmeniyle
ilk ders zili çalmisti
ilk yazilar baslamisti

yapiverdi çarçabuk çizgileri
okuma yazma bilerek gelmisti
altinada bir resim çizmisti

yaklasti ögretmen yanina
‘’bu resmi kim yapti’’
‘’ben’’ dedi gülümsedi gururla

elindeki sopayi vurdu
kizarak ögretmeni basina
‘’yalan söylüyorsun’’ dedi

o badem gözleri doldu birden
‘’yalan söylemiyorum’’ diye
haykirdi o küçücük yüreginden

ilk gün, ilk ders, ilk nefret

eve döndügünde ‘’gitmiycem’’ diyordu
sordu annesi saskin bakislarla
‚’’neden hani çok seviyordun okulu’’

anlatti basina gelenleri soluksuz

ögretmeni aradi anne hemen
kizinin dogru söyledigini
resim de çok yetenekli, oldugunu
eli kalem tuttugundan beri
resim çizdigini, anlatti

bir kagit bir kalem, sizden
çizmek de, talebenizden dedi
hepsi elinizide, deneyebilirsiniz

yanliz bir ricam olacak, sizden
yavrularimizi, sevgisiz birakmayin
daha ilk ders, ilk günden...

FÝGEN YARAR
24.kasým.2003