akþamla birlikte geldim yaþadýðýn þehre
gözlerimi gecede sakladým...
çirkinliðimi göreceksin diye
araba farlarýna,
sokak lambalarýna,
çakan çakmak ýþýklarýna bile kýzdým...


utanç duvarýna yazarken adýmý
kendi kalemimle,
ellerimi yüzüme kapadým.
suçlu sen deðilsin ki,
suçlu benim!
sen elime bile dokunmadýn...

gözlerinin güzelliðinde yayýldým sokaklara
yanýmda sen vardýn...
sadece sen!!!
ne evler, ne arabalar, ne bahçeler,
ne de bize bakan sorgucu gözler,
hiç birine aldýrmadým...

kaç martýn vardý özlediðim
kaç martýn, söyle!!!
kaçýný bana getirdin?
kaçýný öldürdük bu gece?
kaçýný kaçýrdýk gökyüzüne?
kaçý kaldý ki bizimle?
sayamadým...

seni!
sayamadýðým martýlar kadar çok sevdim,
anlamadýn...

akýlsýz martýlar!
konmayýn duvarýmýn üstüne!
sizi saymak istemiyorum,
haydi kaçýn,
kaçýn diyorum size..