belleðimi kapatmayý unutuyorum geceleri
ay düþüyor, bulandýrýyor sularýmý
olmazlarý kemiriyorum düþlerimle...
an'ýn gamzesinde açan çehennem gülü
denizin kýyýya yaklaþmasý gibi ritmik
perdenin duvarýn gözüyle bakýyor
yalnýzlýðýn aksanýyla konuþuyorum ahmet abi

sözleri paslý masal þimdi yaðmurlu kent
ateþin leþi içimde aðzýný emdiðim kadýn
kýzýl vadi kör kuyu bilinci zorlayan ay...
yazýn çaðrýsýna kanmýþ toprak gibi
koþtuðum ilk acý... ilk günah...
rüzgarýn dondurmasýný yalamýþ çocuktum
fotoðrafým ürkmezdi zamandan ahmet abi

yaþamýn hangi sahnesinde yitti sesim
soluk soluða serinlik yapraðýmda güz
nereden alýr kan kokusunu aç bir çakal
beni yok eden beni kim durduracak
söyle gözünü seveyim ahmet abi
sadece nuh muydu tufandan kurtarýlacak
sýrý nedir... neden "çürüdü su "

ay bulandýrýyor sularýmý, adýmý ünlüyor
çið bir sancý... usulca yokluyor her gece
seziyor toprak... katýyor kendine
bilgece ýsýtýyor koynunda bedenimi
ve biliyor bir insandan kaç selvi beslendiðini
anladým ki insan geceleri ahmet abi,
yastýk deðiþtirdikçe ölüyor