Sen Bilmezsin Beni


Hayatýnda hiç tiyatro yapmadýn sen.
Hatta hiç tiyatroya gitmedin bile.
Sahte yüzlerle kaplý, otuz yedi ekran bir televizyona müptelaydýn sadece…
Onun içindir ki, sen bilmezsin gerçekleri yaþamadan anlatabilmeyi!
Sen bilmezsin yarýþý sonuncu bitirip,birincinin mutluluðunu hissedebilmeyi!

Hayatýnda hiç yemek yapmadýn sen.
Hatta hiçbir yemeðe bir tatlý kaþýðý olsun tuz atmadýn.
Süslü servis tabaklarýndan,her öðün baþka bir þeyler yemeði marifet bildin.
Oysa yemeðin tadý, çekilen zahmetten ileri gelir!
Onun içindir ki,sen bilmezsin lezzetli yemekleri!

Hayatýnda hiç kaldýrýmlarda iþsiz güçsüz sürtmedin sen.
Herhangi de olsa, hep bir iþin vardý senin.
Renkli fularlar takýp,aydýnlatýlmýþ koridorlarda yürüdün.
Öyle ki senin amirin bile olmadý,sen zaten hep en üstteydin!
Onun içindir ki,sen bilmezsin sorumluluk duygusunu!

Hayatýnda hiç aþýk olmadýn sen.
Sadece birilerini beðenirdin,fiziki görünüþleri hoþuna giderdi o kadar…
Yalancý gülümserdin,sever gibi yapardýn.
Oysa bir kez olsun sevda yüreðini yakabilseydi bu kadar tutarsýz olmazdýn!
Onun içindir ki,sen bilmezsin el ele yürürken yaþanan mutluluðu!

Hayatýnda hiç dert dinlemedin sen.
Pozitif olmanýn yollarýný öðreten kitaplar okurdun sadece…
Oysa negatiftin her an,her dakika.
Uyurken bile hiç masumluk taþýmazdý halin!
Onun içindir ki,sen bilmezsin derdi paylaþmanýn anlamýný!

Hayatýnda hiç geçmiþi özlemedin sen.
Hep yarýnlara bakmak istedin.
Oysa varlýðý oluþturan temel öðe yaþanmýþ anýlardýr.
Sen bunu anlayamadýn…
Onun içindir ki,sen bilmezsin bir anýyý tekrar hatýrlayýnca coþkulanmayý!

Hayatýnda hiç tanýmadýn beni sen.
Sadece her gün ayný kaldýrýmlarý kullandýk.
Ayný metronun ayný penceresinden izledik geçen duraklarý…
Ýndiðimiz yerde hayata ayrý yollarda devam etsekte,ayný havayý soluduk bir müddet!
Onun içindir ki,sen bilmezsin beni!