Otuzbir yýl önce bugün, hayatýmýn en önemli kararýna imza attým.Onsekiz yaþýmý henüz doldurmamýþtým bile. Utangaç, ürkek, korkak bir þekilde ve adýna “sevgi” deyip diyemeyeceðime karar veremediðim duygular arasýnda, bir erkeðin hayatýna karýþtým.

Coþkun akan iki dereyiz biz. Sularýmýzý ayný yatakta akýttýk yýllarca. Bazen, yaðan yaðmurlarla çoðaldý sularýmýz, debimiz yükseldi. Bazen de kurak geçen mevsimler nedeniyle eksildik, sularýmýzýn bir kýsmýný kurak topraklarda býraktýk.

Zaman zaman bazý engeller çýktý önümüze.Güç alýp birbirimizden, aþmaya çalýþtýk engelleri. Kimi zaman da iniþlere düþtü yolumuz. Hýzlandýk, köpürdük, türküler söyleyerek coþtuk yataðýmýzda.Ta ki düz bir ovaya yolumuz düþene dek.

Devam ediyoruz akmaya; kâh düz ovada durulmaya, kâh iniþlerde coþmaya. Zaman zaman yorgunluk hissetsek de ve yine zaman zaman sularýmýzý yabancý maddeler kirletse de.

Tek korkum, iki derenin birleþmesiyle oluþan bu mütevazi ýrmaðýn bir gün, bir kolunun kurumasý. Geride kalanýn tek baþýna akacak olmasý. Önüne çýkacak engelleri aþmada zorlanacak olmasý.

Önce ben kurusam, eksilen ýrmaðým beni arayacak. Akmakta zorlanacak. Belki yataðýna baþka bir dere karýþacak.......Önce o kurusa, ben eksileceðim. Ne kadar süreceðini bilmediðim yolculuðuma onsuz nasýl devam edeceðim? Kirlerimi bir baþýma nasýl temizleyeceðim? ....Biliyorum ki biz, ayrý yataklarda akamayýz.Tek baþýmýza, önümüze çýkan engelleri aþamayýz.

Birlikte aktýðýmýz ve otuz bir yýl süren yolculuðumuz ne güzeldi! Her gece birlikte daldýk uyukuya, her sabah birlikte “merhaba” dedik hayata.

Ah keþke, iki dere ayný anda kurusa. Kaçýnýlmaz sonu, ayný anda yaþasa. O suyu bol ýrmak, bir kolunun kurumasýyla eksilmese. Geride kalan, gideni özlemese.

Biz bir ýrmaðýz.....O ýrmaðýn bir koluyum ben. Yataðýma karýþan derenin varlýðýyla mutluyum ben......Onsuz akamam, çalkalanamam, sularýmý uzak ovalara taþýyamam ben.


- Otuz bir yýldýr devam eden mutlu bir evliliðin anýsýna.-

17 / Haziran / 2004