Bu sabah karar verdim onu arayacaktým. Yýllardýr onu ne büyük bir sevgi ile sevdiðimi ama gururmu unutup da arayamadýðýmý söyleyecektim. Güzelim gözlerini hatýrlýyorum da nasýl özlemli ayrýlmýþtýk. Erkenden uyandým bu gün , traþýmý oldum. Sigaramýn dumaný hayallerime karýþýrken gazetemi aldým , tam okuyacakken Cem aradý, "Aþaðýdayým abi, hadi in." dedi. Kaç gündür birlikte gidiyorduk iþe. Sanki yýllardýr tanýþýyormuþ gibinelerimizi paylaþmamýþtýk. Hemen indim, yeni aldýðý arabasý ile beni iþe býrakmak hoþuna gidiyordu. 26 yýllýk memuriyetten sonra yeniden çalýþmaya baþlamak zaman zaman zor geliyordu ama hayat omuzlarýmýzý sevmiþti bir kere...Ýnmiyordu. Sürekli konuþuyordu Cem, anlattýklarý beni yormuyordu. Gençliðimin kopmuþ damarlarýndan biri olmuþtu sanki. Yarým kalan sevdamýn diliydi sanki. O anlattýkça ben dalýp gidiyordum. Sonuçta bu sabah arabada gazetemi de okutturmadý. "Abi daldýn, hayrola?" derken gerçekten benim için endiþeliydi. Nasýl denir ki senin sevda coþkun, benim sönmüþ derdimi depreþtirdi diye. Dün sordum eski dostlara, evlenip ayrýlmýþ dediler. Ayrýlýða seviniir mi, sevindim iþte. Belki kaybolan yýllara inat birlikte paylaþýlacak bir zaman dilimi yakalayabiliriz diye düþündüm...
Cem beni býraktý, büfeden sigaramý aldým. Karþý yolda bir kadýn çocuðuna kýzýyor, bir adam yolda oturmuþ dileniyor, çiçekçi çiçeklerini düzenliyor. Arabalar geçiyor hýzlý hýzlý, her birinde bir þarký. Biran "Ben seni unutmak için sevmedim." diyen þarkýyý Tarkan'ýn ezgisi kesiyor. Karþý yolda bir çocuk,kaçan topun peþinden bana doðru koþuyor. Allahým , araba geliyor. "Dur!!!!" Kim durdu, ne oldu...Yerde yatan kim? Bu kanlar kimden akýyor? Çocuk sapasaðlam, çok þükür ama neden herkes baþýma toplanmýþ. Durun, o gazete bugünün ...Daha okumadým, okuyamadým. Üþümedim ki ben, neden örtüyorlar üstümü?Neden?