Bana Bir Yalan Söyle !

Bana bir yalan söyle ama içinden ve samimi bir þekilde. Hiç saklama yalan olduðunu. Býrak ben inanayým yalan olduðununa. “Ama ne yalan!” diyeyim içimden. Basbayaðý yalan olsun ama buz gibi bir yalan!
Bana bir yalan söyle ama yapmacýksýz ve gerçekçi bir þekilde. “Aslýnda ikimiz de yalan olduðunu biliyoruz” bakýþlarýný takýnmadan söyle yalanýný. “Evet” desin dudaðýnýn yanýndaki ince çizgi “nasýl da eminim bu yalandan!” “Var mý” desin omuzlarýn “benim gibi kendinden emin yalan söyleyen?”
Bana bir yalan söyle ama gerçekten yalan olsun...
Ben doðrulardan, gün ýþýðýndan ve gerçeklerden býktým.
Bana yalan söylensin artýk.
Haber bültenleri “Bugünkü yalanlarýmýzdan bazýlarý...” diye baþlasýn , gazeteler “Sekiz sütuna manþet yalanýmýzý okumadan güne baþlamayýn” diye yazsýn, tartýþma programlarýnda “en iyi yalan benimkisi” diye karýþsýn ortalýk...
Gerçekler bir türlü gerçekleþmediði için söylüyorum bunlarý. Gerçekler bir türlü gerçekleþmiyor!
Gerçekler gerçekleþmedikçe, gerçekler geciktikçe gerçeklere inancým da bir sarsýlma oluyor. Titreyen binalar gibi titriyorum ve sonra onlar gibi çökeceðimden korkuyorum. Mesela karþýma bir bina çýkýnca soruyorum “Bu bir bina mý?” Karþýma çýkan binanýn bina olmamasýndan ciddi endiþe ediyorum. Elimle dokunsam merdivenini çýksam, asansörüne binsem de bir þüphe kurdu beynimin içinde dolaþýyor. Ya bu bir bina deðilse kumdan bir kaleyse...Otobüste ve devlet dairesinde de durum farklý deðil. Mesela þoför þoför olmayabilir. Otobüs ise bir kamyon olabilir. Bu haberi ilk okuduðumda önce anlayamamýþtým. Fotoðrafta bir otobüs vardý ancak habere göre bunlar kamyondu. Trafik kayýtlarýnda kamyonmuþ gibi gösterme sahtekarlýðý yapmýþlar sandým önce sonra yanýldýðýmý anladým. Bu otobüsler gerçekten kamyonmuþ yani kamyonun üzerine otobüs kasasý yerleþtirilmiþ.
Deprem deprem olmayabilir. Evet artýk bu durum da söz konusu. Gayet ciddi bir örnek bu. Konya’da çöken apartmandan kurtulanlardan ve Ýstanbul’dan bayram için gelenlerden biri ilk önce deprem olduðunu sanmýþ ve ne diyordu biliyormusunuz “önce dört dört buçuk þiddetinde bir deprem diye düþündüm. Konya’da pek deprem olmadýðýndan ve biz Ýstanbul’da alýþkýn olduðumuzdan önemsemedim”...böyle bir gerçeklik anlayýþý olabilir mi?
Giderek gerçeklik anlayýþýmýzýn aktýðý yataðýn yer deðiþtirdiðini düþünüyorum. Bunun tehlikesi , bu yeni yataðýn, azýcýk aklý baþýnda herkesin göreceði gibi yalan veya rüyalara ait olmasýdýr.
Ortak paylaþýlan yalanlar ve rüyalar zamanla ortak yaþanýlan “gerçekliklere” dönüþebilir. Dünyadaki bütün kötülük rejimleri güçlerini buradan alýr.
Çoðumuza Cem Yýlmaz için bereketli birer espri tarlasý gibi gözüken tüm bu olup bitenlerin zararýný çekiyoruz ve çekmeye de devam edeceðiz.
Yapmamýz gerekenler ise bir ilkokul dördüncü sýnýf öðrencisinin anlayabileceði ve yapabileceði kadar basit þeyler.
Seyirci kalmamak, yaþamýmýzý aklýn ve mantýðýn gücüyle sorgulamak, tepki göstermek ve yýlmamak...Yýlmamak...Yýlmamak.