Korkmuyorum yanmaktan. Aþk tenimi yakarken lime lime olmaktan. Rüzgâr daðýtýyor saçlarýmý; ben korkmuyorum daðýlmaktan . Ruhum yüzülüyor, bedenimden ayrýlýp yapayalnýz kalýyorum. Korkmuyorum bulmak için kaybolmaktan.
     Silahsýz çýkýyorum yola, ayaklarým aðýr basýyor yere. Bedenim güçlü, bakýþlarým keskin. Kuru toprak ve yakýcý güneþ yýldýrmýyor beni, meydan okuyorum. Ellerim tetikte, duruyorum.
     Bir silah sesi... Savruk kahkahalar arasýnda dönüp gitmeye hazýrlanýyor tetiðe basan, tetiðe bastýðý anda kendini vurduðundan habersiz.
     Sýmsýcak bir kan huzmesi sýzýyor, bedenimi yalayýp geçiyor, bedenimi yakarak aþaðý iniyor; göðsümden belime, kasýklarýmdan bacaklarýma, topuðuma ve topraða...Akýp karýþýyor...
     Soyunuyorum bedenimden; arzularým, þehvetim, vahþetimle çýrýlçýplak kalýyorum. Ne masum, ne dokunaklý, ne kokusuz...
     -Çýrýlçýplak bir ruhun karþýsýnda kaç aþk dimdik durabilir-
     Sýmsýcak bir kan huzmesi tenimi yalayýp topraða karýþýyor.
     Aþk ruhumu parçalarken yanýyorum! Yok olmaktan korkmuyorum. Korkmuyorum bulmak için yitmekten...
     Sýrtýný dönüp gidemeyen; kaç kaçabilirsen...
-Kaç aþk çýrýlçýplak bir ruhun karþýsýnda sýrtýný dönüp gidebilir-