Hasret


Bilmem yaþadýn mý gurbet elde yalnýzlýðý, hasretliði,
Gün olur, kara bulutlar gibi çöreklenir üzerine hasretlik,
Ardýndan dayanýlmaz bir sýzý kaplar, o zavallý yüreðini
Hasret ! bir yanardað olur, bir ateþ olur sinende
Gözlerin çoðu kez bir noktaya bakar, dalar gidersin
Yaðmur bulutlarý çýkar gözbebeðinin ardýndan,
Puslanýr, buðulanýr o dalgýn gözler
Ve nihayet taþmaya baþlar tuzlu nehir,
Göz çukurundaki bendini aþar
Süzülür yanaklarýndan titreyen bükük dudaklarýna doðru, akar da akar
Hasretliði anlatan cümleler dökülürken dudaklarýndan,
hýçkýrýklar düðümlenir boðazýnda;
“Ooofff, off” dersin kalbinin derinliklerinden, inlercesine
Ve yalnýzlýða lanetler yaðdýrýrsýn
Anan, baban, eþin dostun, hele sevdalýn hep karþýndadýr hayal dünyanda,
Bazen gülümsemek ister o bükük dudaklarýn, buðulu gözlerin, hayallere aldanýp,
Fakat, bir an sonra çöreklenir acý gerçek kanayan yüreciðine
Farkýna varýrsýn yalnýzlýðýnýn ve geriye,
yalnýz dünyana dönersin, istemesen de,
Hasretlik þarkýlarýnýn müptelasý olur insan,
Her gün, defalarca dinlesen de ayný þarkýyý sýkýlmazsýn,
Çünkü hep seni, yalnýzlýðý, hasretin ezikliðini anlatýrlar dizelerinde
Sigaranda yudumlarsýn özlemlerini
taaa ciðerlerine dek,
Halkalaþan dumanlar sevdalarýný þekillendirir yarý bulanýk,
Ve yine dalar gidersin hayal alemine...
Ýþte böyle sürer gider özlemler, taaki hasretlik duvarlarý yýkýlýncaya,
Taaki, sevdalarýna kavuþuncaya dek.