rüzgarda saçlarým savruluyordu,
ve ilk kez bu yürek maðlubiyete uðruyordu.
Gözleri keskin buz salkýmý gibi
Batýp batýp çýkarken yüreðime
Emekliye ayrýlýyordu
Gönlümün güvercin umutlarý

Son kez bir son daha
Sonlarý bitmeyecek bir senli sonsuza
Anlatamadým galiba..
Sen o gözlerinle ve görünüþünle
Beni benden kopardýkça
Acýmasýzca gözünü yummadan baktýkça içine ,
Daha daha içine belki tahmininde öte bir yere
Yüreðimin kilitlerinin kýrýldýðý yere
Ulaþýlmamýþ hiç suyundan içilmemiþ hiç el deðmemiþ
Hiç ayak basýlmamýþ hiç yýpratýlmamýþ yere
Vardýðýnýn farkýnda olsaydýn keþke
Senin için nelerimden vazgeçtiðimi geçebileceðimi
Ne hatýralarý sileceðimi      VE
Seninle yeni ben yeniden bir ben gökyüzünün uçsuz maviliðine
Yol alma özlemiyle yanarken
Þimdi gene gökyüzündeyim ama dipsiz uçsuz bucaksýz bir feza da

Beni ne yaraladý beni sende býraktýðým þeye ilk dakika golü
Daha ben ordayken yokluðum izimi kaybetmemiþken
Gözlerim önünde hani iki gün önce aþk denilen
Kaypak kavramla baktýðýn o gözlerimin önünde
O baþýnda durduðun ateþlerle yanmak geldi içimden

ÝL den bana YAS kalmýþtý
Ve ben yüreðimi uðurlamaktaydým bir þehir garýndan
Orda býrakmak sahibinin sahipsizlini anlamasý için yardým
Bütün tabularýmý yýkýyordum oysa
Ve ...
Gidiyordum yeþil kent den arkamda bir çift göz ve
Kanlý bir bomba býrakarak ....