Caným yanýyor ellerin olmayýnca...Akþam , gün batýmýnda açmaya çabalayan bir yalnýz çiçeksin sen...Sigaramýn dumanýna karýþan yüzün , her zerrede silikleþiyor týpký karanlýk gecede kaybolan duman gibi...Ve ben her elimi uzattýðýmda kayboluyor hayalin...Çalan þarký bizimkisi mi? Bizim hiç þarkýmýz oldu mu ki? Biz aslýnda hiç varolduk mu ki? Ben senin dizlerinde yatýp dünyanýn ne güzel olduðunu düþündüm mü? Ve sen sessizlikteki huzurumuzu hissettin mi? Ben karanlýk gecelerde seni ve anýlarýmýzý düþünüp gülümsedim mi?Ve sen içme dediðin için sigaramý söndürdüm mü? Dört duvar arasýnda yaþadýklarýmýz dört duvarýn satýlmasýyla mý yok oldu? Yoksa ben suçlayacak kimseyi bulamadýðým için mi ev sahibine gýcýðým? O ev orda kalsaydý biz var olacak mýydýk? Yoksa ev ordayken bile biz tükenmiþ miydik? Ben sorularla boðuþurken sen zaten cevaplarý biliyor muydun? Baþka bir kadýna ait olan bir adamý mý seviyordum ben? Ve O adam bende sevdiði kadýný gördüðü için mi yanýmdaydý? Kaybolan bir hayali canlandýrmak mýydý amacý?

Yoksa ben zaten asla o hayalin yerini bile alamamýþ mýydým? Öylesine mi gezdi ellerin tenimde? Yoksa ellerin benden zaten çok uzaklarda mýydý? Üçlü bir oyundu da...Ben sadece dublör müydüm? Bana gülümsediðin gibi mi gülümsedin ona? Bana dokunduðun gibi mi dokundun ona da? Yoksa sen bana aslýnda hiç dokunmadýn mý? Ve bu yüzden mi canýmý yaktý her dokunuþun? Ben aðlarken yanýmda bu yüzden mi olmadýn? Ve aslýnda biz asla " biz" olmadýk mý? Ben gitar tellerinde týrnaklarýmý kýrarken ve bunu sýrf sen bana gitarý yakýþtýrdýðýn için yaparken , sen gitarýnla O 'na mý yazdýn þarkýlarýný? Bana bir kalbim olduðunu gösterdiðin gün aslýnda o kalbi bir daha bana göstermemek üzere geri mi aldýn? Doðum günümde gerçekten doðmak için beklediðim bir tek mesajýný bile aslýnda hiç doðmamýþ olmamý dilediðin için mi yollamadýn? Ve ben hep bekler durumdayken yürüyüp gidiþin , Don Juan 'ýn ardýnda býrakmak istediði iz gibi miydi? Hiçbir kadýna "öylesine" dokunmadýysan bana " ne " olarak dokundun? 2000 gerçekten þeytanýn yýlýydý da madem , ne halt etmeye bu seneye de göz dikti...Bir bir paylaþsak ya þeytanla yýllarý...Ben bir sene alsam , sen bir sene , þeytan takýlsa bu arada...Sonra herkes birer sene seçse kendisine...Sen 18. yüzyýlda kalýrken ben de balon eteðim elimde þemsiyem , atlý bir arabanýn camýndan sana gülümsesem...Millenium gençlere kalsa da biz içimizdeki yaþlý ruhla oralara dönsek...

Sen bana soru soran , ama cevap istemeyen gözlerinle baksan...Gülümsesen...Sonra yeniden sevsen beni...Belki de ilk kez sevsen beni...Daha önce sevmediðin için beni ilk olsa bu kývýlcým...Bu kez sadece dört duvar olmasa bizi gizleyen...Herkese söylesek...Ben artýk umut dolu yazýlar yazsam..Beni sadece melodramý sevenler okumasa...Aydýnlansak...Çoðul olsa aydýnlýk...Kekelemeden hissetsek...Ve gece uyandýðýmda boþ yastýða dokunmasam...Ellerimi uzattýðýmda sen yanýmda olsan... Kötü düþler gördüðümde sana sarýlsam ve beni o canavarlardan korusan..".Hepsi rüyaydý" desen..." Bak ben yanýndayým seni korurum" desen , ben de sana inansam...Sahile inip sessiz duran denizde yüzen balonlara ateþ etsek ama kimse vurulmasa...Balonlar açmýþ birer çiçek gibi öylece denizi süsleseler ve balýklar bu duruma hiç aldrýmasa...Salak salak yem diye balonlara saldýrmasalar... Ben de kendimi balýk gibi hissetmesem...Herkes bana seni sormasa artýk...Sen kendin söylesen "seni "...Ve ben hep susmak zorunda kalmasam...Sana aþýðým desem hatta ben O' na aþýðým desem...En geyiði platonik demeseler...Platon bakalým aþkýn böyle görülmesine ne diyor? sorsalar Platon aðbime...O' da deseki ki demez ya ; " Aþk lazýmdýr uþaklarým"..."Sanal manal takýlýn" dese...Ama " biz " gerçek olsak...Herþey sanalken tek gerçek " biz " olsak...Yollar yürümekle aþýnsa...Ben artýk sussam...Sen artýk çekip gitsen...Her yanda seni görmesem ve seni unutsam...Sana dair yazýlar yazacaðým diye boynum tutulmasa...Ve sevmiyormuþ gibi yapmak zorunda kalmasam...Ve bu yazý artýk bitse....