Edebiyatla geçmiþte baya kötü günlerimiz oldu, hiç sormayýn, çok çektim, dilbilgisi ile zaten biz ayrý boyutdayýz, hadi onu geçtim, ama kompozisyonla neden mutlu mesut günlerimiz olmadý ? Onu anlamýþ deðilim, sorunun benden deðil de, giriþ geliþme ve sonuç bölümlerinden kaynaklandýðýný þimdi gayet iyi anlýyorum.

Bir edebi yazýnýn giriþ geliþme sonuç bölümleri illaki olmalý, olmazsa ona yazý/kompozisyon denmez, baþka birþey denir, benim vaktiylke edebiyat öðretmenim mesela onlara "nedir bu" derdi, öyle yani.

Edebiyat öðretmenim, daha otuzuna gelmemiþ, güzel sayýlabilecek bir bayandý, bekar matamatikçinin ona asýldýðý konusunda bir þaibe vardý ama iþin iç yüzünü ben bilmiyorum tabi, zaten o vakitler matamatikçi ve edebiyatçý arasýndaki cilveleþme mevzulara kafa yoracak deðildim, bir sürü uðraþým vardý, bu uðraþýlardan vakit buldukça da derslerle ilgileniyordum, o zamanlar babam okumazsan tezgahtar olursun, amaele olursun vb. vb. diyerek, okumamý saðladý, saðolsun okuduk, þimdi tezgahtarlardan fazla maaþ almýyorum ya neyse, ameleleri bilmem.

Yukarýda bahsettiðim edebiyat öðretmenim, küçük bir Anadolu kentinde vaya o kentin il olmak isteyen bir ilçesinde dünyaya gelmiþtir, ilkokul, orta okul, lise derken üniversitede türkçe bölümüne girmiþtir, her zaman hayal ettiði öðretmenliðe ilk adýmdýr bu. Anadolunun küçük bir kentinde veya o kentin il olmak isteyen ilçesindenden kurtuluþtur tabi ki ayný zamanda. Orta okuldayken filan bir gariplik olduðunu sezmeye baþlamýþtýr, yani aile, akraba, mahalle komþularýnýn yaþayýþ tarzý ile mesela okuldaki öðretmenlerinin yaþayýþ tarzý arasýnda baya bir fark vardýr, Tv deki, ki o zaman TRT var sadece yerli yapýmlar ile ise bu fark çok fazladýr, hele ki, yabancý yapýmlar mesela o vakitlerin Türkiye'ye damgasýný vuran dizisi Dallas filan, onlarla mukayese etmeye bile gerek yoktur, oradakilerde insandýr ama yani, onlar baþka, zaten, o zamanlar pek kimse yabancý TV disileriyle filan kendi hayatýný mukayese etmezdi, yeni baþladý o muhabbet. Neyse yani birþeylerin garip olduðunu o zaman anlamýþtý edebiyat öðretmeni, mesela neden hiçbir konuda onun söz hakk yoktu aile içinde filan gibi, hadi onun yoktu ablasýnýn, annaesininde yoktu, TV'deki yerli dizilerde öylemiydi deðildi, mesela Ahmet'in günlüðü gibi bir þey vardý orada acayip bir aile içi demokrasi vardý, insanlar rahattý baský yoktu, kendi hayatýnda aðzýný açtýðý anda o aðýza bir tokat gelirdi, neyse öðretmenlere baktý ve okuyum kurtulayým diye yýllarca düþündü, yýllarca çalýþtý sonrada türkçe bölümünün bir öðrencisi oldu, büyük kentlere gelmek kolay deðildi, orada baþarmakda kolay deðildi, ama bitirdi ve öðretmen oldu, artýk sulalenin okumuþ tek kiþisiydi ve kazandýðý parada düþününce az uz deðildi, ne yapacaktý, evlensemiydi, evlenmesi iyi oludu, arkadaþý yoktu tabi bir þekilde birileri çýkacaktý, çýkanlar hep memleketen oldu ilk zamanlar bir ikisine baktý konuþtu filan olmadý, okuldan bakayým dedi, evelenmiyecekmisin sorularýna, bakalým kýsmet filan gibi, iyi biri çýkarsa evlenirim, sizin varmý tanýþýnýz biliþiniz anlamýna gelen cümlelerle cevap verdi.