Sene 6 Ocak 1921, Sevr sonrasý Türkler kaybettikleri haklarýný geri almak, özgür olmak adýna Birinci Ýnönü savaþý ile meydanlara çýktýlar. Kadýnlar, erkekler ve çocuklar...Savaþa katýlmaktan korkan erkeklerine nispet yaparcasýna kaðnýlarla top, mermi taþýyan kadýnlar...Savaþýn en acý anlarýný yine bu insanlar yaþadý. Yunanlýlarýn cephe gerisinde yaptýklarý...Hepimiz az çok biliyoruz, yürek yýkan, hýrpalayan, en milliyetçilik hislere sahip olmayanlarýn bile tepesi attýran günler...

Sonra zafer (?)... Güya geri alýnmýþ özgürlük ve medeniyet çalýþmalarý...Osmanlý’nýn yüzyýllara dayanan sefasýndan sonra geriye kalan bir enkazý toparlamak için çaba harcayan koskocaman ama yorgun bir millet.

Geldik 2004 yýlýna...Sefa günlerimiz 2001 krizinden sonra geri dönmeye baþladý. Piyasalar açýldý, gece hayatý renklenmeye baþladý. Þýkýr þýkýrýz sokaklarda...Her yandan biribirinden güzel kadýnlar çýkýyor, saðda solda erkekler için bir sürü cennet bahçesi mevcut. Ölmeden cennetteler :) . Çünkü....

Çünkü Kurtuluþ savaþýnýn herþeyi bir yana koyarsanýz bugüne kadar gelen en önemli sosyal yansýmalarýndan birisi de: “Türkiye’de çokkkkkk fazla kadýn varrrrrrr!!!!!!!!!!!! ” . Nedennn; çünkü erkeklerimizin bir sürüsü öldü.Bir türlü de yeterince erkek doðuramadýk, bugün Türkiye’de 4 kadýna 1 erkek düþüyor. Ortamýn durumu bildiðin murphy kanunlarýnýn geçtiði, av, avcý sendromunun yaþandýðý orman. Erkekler pek mutlu durumdan; kadýnlar “Evli, evsiz, yeterki erkek olsun, kör topal ne edersin, ortamda erkek yok zaten, milletin %78’i gay...” kaygýsýndan ne bulsalar atlýyorlar. Eh bende erkek olsam benim de hoþuma giderdi bu durum. Düþünsenize pek matah olamasanýz da size talep pek yukarlarda.

Eskiden “ayýp” deidðimiz erkek ayartma oyunlarý þimdi hayatýn amacý, odaðý haline geldi. Özgürlük, o büyük çaba ile sahip olduðumuz özgürlük birden anlam deðiþtirdi, “rahatlýk” olarak hayatýmýza girdi. Bir gece de olsa yaþanýlan iliþkiler, hayat tarzý olmaya baþladý. Kadýnlar týpký tarih öncesi ççaðlarda olduðu gibi, hayvan avlarcasýna erkek avýna çýktýlar...Kim düþürürse kardan sayýlmaya baþladý. Erkekler de zavallýmlar zannediyorlar ki kendileri hatunlarý götürüyorlar. Yok öyle bir durum arkadaþlar, bildiðin meta olayý þu an sizin üzerinizde, geçmiþler olsun. Bundan sonra aþk, evlilik filan da arýyorsanýz, kadýnlar karþýnýzda en materyalist halleri ile durmaktalar. “Gel, tabbi ki evlenirim seninle, ama...Evin, araban var mýydý?” . Veya “ Ne yapalým artýk, adam yok memlekette kaldýk buna!” durumu söz konusu.

Herþey giderek iðrençleþmeye mi baþladý ne? Benim algýmýn ötesinde bir hayat yaþanýyor dýþarda.
Yok öyle, sosyal çarpýklýða dem vurmak gibi bir sýkýntým yok, sadece içim sýkýldý onu paylaþmak istedim sizlerle. Çünkü gece hayatýnda 15 yaþýndan itibaren 40 yaþýnda gibi duran kýzlarýn gezinmesi, sanattan anlamayan, adýna tasarýmcý, sanatçý falan denilen 50’lik adamlarýn bu kýzlarla elele dolaþmasý midemi bulandýrmaya baþladý, o kadar...Hatta bir adým ötesine geçip, “Memleket böyle giderse, ben çocuk falan doðurmam kardeþim” moduna bile girdim. Elin iti gelip kýzýmý ayartaacak veya oðluma sülük gibi yapýþacaklar. Ýðððð!!! Benden var ya çok fena kaynana olur :) .

Velasýlý kelam: “Savaþ, çok fena biþey, insanlarýn deðerlerini, hayata bakýþlarýný alt üst ediyor. Savaþmayýn! Önünüze gelenle de seviþmeyin!” ( Bu kadar çalýþýyormuþ kafasý :)