Yine hallaç gibi savruldu daðlar
Þu üstümüzdeki gökyüzümü ne
Heyy çocuk yaným sen býrakma düþlerimi
Bu sis de ne ömrümü esir almýþ
Güneþin önünü açýn be çirkin adamlar
Doðsun þafak
Ýlk kez
Ve sevdiðim
Uðruna ölümler giyindiðim
Gül sen

Kelepçe bu tabii sýkacak kollarý da
Yüreðimi sýkan ne
Bu pranga çok aðýr ayaklarým kýmýldamýyor
Ama bedendeki tonlar kimin eseri
Ýçtiðim zehir hangi akrebin peki
Ya sen sevdiðim
Sen kiminsin

Bu yüreðimi ýslatan ne
Yaðmur mu
Yoksa annemin gözyaþlarý mý

Bilsen mahpusta ölmek ne zor
Hasretle ölmek
Varsýn kanasýn nemli duvar
Varsýn titresin parmaklýk
Sevdiðim gül sen

Resimleri siyah beyaz artýk anýlarýn
Týrnak týrnak sökülürken umutlar
Düþünceler buzlanýr burda
Gün vurgun yedi
Ben aðladým
Yitirdi yalnýzlýðýný bulutlar
Ben aðladým
Yaðmur yaðmur döküldü yeryüzüne
Topraða karýþan nice yiðitler üzerine

Ranza soðuk güzel
Ellerim titrek
Talan ömrü gençliðimin
Zindanda yaþamak zor
Hasret yaþamak zor

Ve güncesinde ömrün
Yaþanmýþlýk saydýðým kadavralarla beraber
Ayný topraðý paylaþmak

Ve yürek dolusu sevda
Ve alýn yazýsý kavga
Ve hasret
Aðlasýn demli çayým
Aðlasýn urganlarý dar ýn
Sevdiðim
Gül sen...