Dünyanýn karanlýðý güneþe kavuþtu,
     Sýcak bir bahardýr baþladý evrende,
     Çiçekler tabiatý kollarýna aldý,
     Niye hala bende ki bu karanlýk?!
     Soldu günlerim, ne zamandýr baharý?
     Ne zamandýr yazý, güneþi?
     Gözümün ucunda kaldý
     Sonbahar yaðmurlarý.
     Ellerimde kaldý,
     Güzün solmuþ yapraklarý.
     Bedenimde hala izleri var hoyrat rüzgarlarýn.
     Her þey deðiþti evrende,
     Ýnsanlar için sýcacýk bir bahar baþladý,
     Benim yüreðimde hala soðuk, hala karanlýk.
     Nerede dualar ettiðim aydýnlýk?
     Güneþ görmeyeli gölgemi de özledim,
     Her þeyi özledim.
     Kirpiklerimde ki kýraðý ne zaman bitecek?
     Gözlerimde ki yaðmurlar ömrümce mi sürecek?
     Kýþ, sonbahar,
     Kýþ, sonbahar
     Anladým,
     Benim ömrümde her zaman
     Ýki mevsim var!