Usulca uyanýyor güneþ, rüzgâr esiyor, aðaçlar gülümseyerek baþlarýný sallýyor… Güzel kýz bembeyaz örtüler arasýnda mýþýl mýþýl uyuyor. Eflatun odasýnýn menekþe perdeleri güneþi içeri davet ederken rüzgâr salýnarak pencereden odaya giriyor. Güzel kýz uyuyor. Rüzgâr saçlarýný okþuyor. Güneþ yüzüne dokunuyor. Genç kýz baharý soluyor nefes nefes, kuþlar cömertçe rüyasýna uçuyor. Tebessüm ediyor; derinleþiyor uykusu... Görüyor… Sýmsýcak bahar havasý rüzgârla kucaklaþmýþ her nasýlsa, kardeþ kardeþ dolaþýyorlar. Genç kýzýn bedeninde bir sýcaklýk, bir serinlik…
     Perdeler gölgeler ülkesinden ayrýlýyor, çekiliyorlar saygýyla; dýþarýdan baþak sesleri geliyor… Baþaklar hoyrat deðil, baþaklar suskun deðil… Dokunuyorlar parmak uçlarýyla, okþuyorlar; seviyorlar. Baþaklar, uçuþuyorlar; pencereyi aþýp genç kýzýn yataðýna ulaþýyorlar; genç kýz, baþak saçlý kýz oluyor… Perdeler kapanýyor. Rüzgâr günaydýnlaþýp fýrtýna ülkesine dönüyor; perdeler gölge ülkesine; güneþ yükseliyor; tepelere gidiyor. Baþaklar zamanýn içinde donuyorlar. Menekþe perdeli eflatun oda renk deðiþtiriyor. Baþak saçlý kýz, kuþlarýn terk-i rüyasýyla uykuya küsüyor; uyanýyor…
*
     Baþak saçlarý güneþin ýþýklarýyla yanmaya baþlýyor. Genç kýz bir sýcaklýk, bir yangýn hissediyor bedeninde. Ateþ bedenini geçip ruhunu yakalýyor. Yanýyor… Gittikçe çoðalan yangýnýn içinde eridiðini hissediyor. Oysa birkaç saniye önce rüyasýnda dahi bir serinlik hüküm sürüyordu. Genç kýz ruhundan gelen derin sýzýyla haykýrýyor:
     “Bu gördüðüm hayat deðil, bu yaþadýðým rüya deðil. Baþaklarýn seviþleri yok, rüzgârýn okþayýþlarý, güneþin ýþýðý yok… Baþak saçlý kýz olmadý aslýnda… Baþak saçlý kýz yok… Perdeler kapanýyor. Baþak saçlý kýz fýrtýna ülkesine dönüyor; baþaklar altýn ülkesine… Eflatun perdeler yok. Duvarda posterler sadece…
     Saçlarýma bakýyorum, kýzýl. Gözlerime bakýyorum elâ. Etrafýma bakýyorum gri. Bu ben deðilim. Bu hayatým deðil. Sarý sarý salýnmalýydým, mavi mavi bakýnmalýydým, güller açmalýydý yanaklarýmdan; ben periler diyârýnda olmalýydým. Ve uyandým rüyamdan. Artýk gördüðüm kendi rüyam bile deðil. Düþlediðim kendi düþlerim, deðil.
     Uyumalýyým… Baþak saçlý güzel kýz olmalýyým. Güneþ doðarken deðiþmemeli bu rüya. Deðiþen bu yürek olmamalý. Hayatýn yükü yüklenmemeli; kýzýl saçlarým solmamalý. Yaþlar akmamalý anlamsýzca. Uyumalýyým…”
*
     Baþak saçlý kýz, güneþ saçlý kýz oluyor. Anlamýyor nedenini. Güneþ yüreðini gittikçe kavuruyor. Yangýn ruhunu lime lime ediyor. Yavaþ yavaþ eriyor sarýlar, her taraf kan oluyor. Kýrmýzýlar doluþuyor. Kýzýl saçlý kýza dönüþüyor, kýzýl saçlarý soluyor. Anlamýyor. Sadece yanýyor…