MUTLULUK NEDÝR?


Dün gece, arnavutkaldýrýmýyla kaplý sokaklarda yürüdüm yürüdüm, uzun uzun seni düþündüm, içimde derin bir hüzün. Bir gizdin sen, bir derince iz; olamazdým sensiz. Sen benim çok güzelim, çok özelim, güç aldýðým gizli elimdin.

Ana caddeye çýktým. Iþýl ýþýl vitrinleri seyrettim. Mankenlerin üzerindeki yeni kreasyonlara baktým. Yürüdüm bulvar boyunca adým adým, sana geliyordum bilmeden; sürükleniyordum sana doðru, biliyordum ama bir kez daha bildiðimi bilmediðimi anladým.

Senin çok sevdiðin ve benim de sen çok sevdiðin için çok sevdiðim, bulvar cafesine oturdum. Garson tanýyordu artýk, biliyordu sana geldiðimi. Ýki Bordo þarabý dolu bardaðý getirip sessizce býraktý masamýza. Anlýyordu o da, susuyordu, saygý gösteriyordu bana. Sana içtiðimi, sana geldiðimi, seni seyrettiðimi, seninle konuþtuðumu biliyordu. Senin, 'þarap mezesiz içilir,'dediðini unutmamýþtý ve ben sipariþ vermeden kendiliðinden iki bardak Bordo þarabý getiriyordu. Kibar bir insandý, bu zamanda nesli tükenen. Artýk beni yadýrgamýyordu. Alýþmýþtý. Kimbilir belki onun da bir yaný noksandý.

Bir yudum senin bardaðýndan içtim, bir yudum benim. Her zamanki gibi nefisti þarap. Hep seni seyrediyordum, gözlerinin derinliðinde eriyordum.

Þimdi kimbilir kiminlesin, nerde? Eðer düþmeseydim ayrýlýklarla derde; seninle çok mutlu olurdum, olur olmaz her yerde. Uzun uzun bir hüzün içimde, acýsý ayrý, sancýsý ayrý bir biçimde.

Sahi mutluluk neydi? Yoksa aldatýldýðýmýz bir masal mýydý? Var mýydý mutluluk, neredeydi, nasýl bir þeydi bu yýllardýr unuttuðum?

MUT, MUTLU, MUTLULUK...

Bunlarýn anlamý neydi? Nerede ve kiminleydi, kimler bulmuþ, kimler yitirmiþti? Ýnsanlarý ardýndan koþturan, aslýnda hiç yakalayamadýðýmýz veya içimizde duran, ancak çýkaramadýðýmýz bir masal mýydý? Bir gizdi, bir derince iz...( Benim mutluluk sebebim sendin, ben olamazdým sensiz! )

Soyut bir kavramdý, somut olsa herkes yakalar ve herkes mutlu olurdu. Tel örgüye takýlanýn pantolonu yýrtýlýyordu, atlayabilene birþey olmuyordu, aslýnda kural buydu. Ancak basite indirgemeden, doðasýný zedelemeden bilmek gerekirdi. Neydi mutluluk?

Mutluluk insanlýk tarihinden beri gündemini korumuþtu, hep gündemdeydi, hiç inmemiþti. Kimler gelmiþ, kimler geçmiþti; ama mutluluðun peþinden herkes koþmuþtu. Çok az kiþi yakalamýþ, ya da yakaladýðýný sanmýþ, aslýnda aldanmýþtý. Peki, neydi mutluluk?

Çinliler, Mayalýlar, eski Anadolu uygarlýklarý, Babilliler, Sümerler, Mýsýrlýlar ve eski Yunanlýlar hep mutluluðu aramýþlardý. Hepsi birer birer göçmüþtüler dünyadan, bize somut bir belge, bir iz, bir prospektüs býrakmamýþlardý. Bunlarýn birçoðu tanrý olduklarýný iddia etmiþlerdi, ancak ölümlü olduklarý görülmüþtü, hiçbiri ölümsüzlüðü yakalayamamýþtý, hiçbiri ölümsüz deðildi, gerçek tanrý deðillerdi ve insanlarý aldatýyorlardý. Olimpos daðýna oturmakla, aþk tanrýsý, güzellik tanrýçasý olmakla bitmiyordu. Hepsinin bir masal, bir düþ olduðu anlaþýlmýþtý günümüzde. Ancak esrarlarýný hala koruyorlar ve insanlar büyük bir ilgi duyarak araþtýrýyorlardý.

Örneðin Çin' de BUDDHA bir devrim yaratmýþtý yüzyýllardýr. Buddha' nýn öðretisi günümüzde bile ilgiyle izleniyor, Budist tapýnaklarýný ve keþiþlerini izlemek için dünyanýn dört bir yanýndan insanlar Çin' e, özellikle Tibet yaylalarýna, yüksek daðlara, kuþ uçmaz kervan geçmez, yolu izi olmayan daðlara gidiyorlardý, araþtýrýyorlar ve hayran kalýyorlardý. Bir gizdi, bir derince iz. Eski Yunan Mitolojisinde tanrý ve tanrýçalar mutlu olduklarýný sanýyorlardý, bir süre sonra öldüklerinde ölümsüz olmadýklarý anlaþýlmakla birlikte mutsuz yanlarý da anlaþýlýyordu. Örneðin, ayný kadýný seven iki tanrý, ya da ayný erkeði seven iki tanrýçanýn ordularýný savaþa sokarak mutluluk aradýklarý, gerçekte insanlarý mutsuzluða sürükledikleri anlaþýlmýþtý. Binlerce insanýn ölümüne neden olmuþlardý.

Ýrice bir yudum senin bardaðýndan içtim, irice bir yudum benim. Bardaklar boþalmýþtý. Garson görmüþ, yeniden iki bardak Bordo þarabý getirmiþti. Baþým hafifçe dönüyordu, ancak acým dinmiyordu; neydi mutluluk?

Mut eski bir Mýsýr kraliçesiydi, tanrýça olduðu söylencesi de vardý. Halkýný refah içinde yaþatýyordu; orada yaþayanlara ise MUTLU deniliyordu, yani oralý anlamýna gelen. Sanýrým mutluluk sözcüðü buradan türemiþti.
Peki, mutluluk neydi?

Mutluluk, yaþantýsýndan keyif alan, hoþnutluk duyan, hayatýndan memnun olan, bir sýkýntýsý, acýsý, sancýsý, kederi olmayan anlamýna geliyordu deðiþe deðiþe.

Ayrýca, baht, talih, þans, uður anlamýna da geliyordu. Bunlar mýydý mutluluk, hayýr deðildi; kýsmen mutluluðun anlamý buydu, tamamen deðildi, olamazdý. O zaman her isteðini elde etmiþ bir zengin nasýl oluyor da bir aþk acýsý yüzünden bir ömür mutsuz olabiliyordu? Bu sav da çürümüþtü.

Neydi mutluluk?

Aslýnda tam bir mutluluk yoktu, kýsmen mutluluk vardý. Ýsteðini elde etmekti mutluluk, almaktý, vermekti, çok þey bilmekti, baþkasý için yaþamaktý, hayatýný yüksek bir ideolojiye adamaktý.

Bir de dinler mutluluðu vardý, çok yüksek bir öðretiydi, gerçek mutluluk dindeydi, ancak insanlar pek uymuyordu. Ya ben? Ben uyuyor muydum dini öðretilere. Hayýr, hiçbir isteðini yerine getirmemiþtim dinin. Uymamýþtým, aykýrý bir yaþamým olmuþtu. Doðrusu buydu, gizlenmemeliydi, Tanrý herþeyi bilen ve görendi, saklasanýz ancak kendinizi kandýrýrdýnýz, açýkça söylenmeliydi.


Yorulmuþtum mutluluðu aramaktan. Sen benim unutulmazýmdýn, vazgeçilmezimdin. Bir senin bardaðýndan, bir benim bardaðýmdan irice bir yudum þarap aldým. Baþým dönüyordu, acým dinmiyordu, ben mutsuzdum, sensizdim, kimsesizdim, uzay boþluðunda bir zerreciktim.

Gözlerine bakýyordum, eriyordum, bitiyordum sana, ben burada olmaktan mutluydum. Ben seninle olmaktan mutluydum, ben seninle mutluydum. Sen benim diðer yarýmdýn, ben seninle tamamdým.
Ýkimizin bardaðýný içtim. Bordo þarabý bitmiþti. Baþým dönüyordu, acým dinmiyordu. Ben seni seviyordum. Baþkasýyla olamazdým, yapamazdým.

Garsondan hesabý istedim. Yüklüce hesaba yüklüce bir bahþiþ býraktým. Garson zarif bir insan, çok saygýlýydý. Fransýzlar zarif insanlardý.Hemen bir taksi çevirdi, kapýyý zarifçe açtý. Ben bindim ve þoföre Le Marais semtine gitmesini söyledim.

Bulvarda bulmuþtum mutluluðu, ben seninle mutluydum. Sahi ben mutlu muydum? Þu anda mutluydum, mutlu olduðumu sanýyordum; oysa mutluydum, eðer mutluluk buysa...


ERDEN ERKÝN...

MUTLULUK NEDÝR?