Deniz Feneri...Hani ýþýðým olacaktýn yolumu kaybettiðim dipsiz gecelerimde...Nerdesin? Bir kandilin titrek alevine de razýydým...Iþýk adýna anlamlar yüklediðim tüm parýltýlarý sakladýn da içine...Kendini aydýnlatýp kendine dönen bir dönence...


Sarhoþum yokluðunun yüklediði acýlarýn dönme dolabýnda dönüp durmaktan...Bir an yükseliyorum göðe, adanýyorum bu sevdanýn izdüþümüne...Sonra bir bakýyorum en dipteyim...Ýstiyorum ki kavuþayým yeniden zirveye...Ama havada asýlý olan lunaparkýn rengarenk demirleri deðil...Çaresizlik asýlmýþ kapkara zincirlerle, gölü yansýtan gözlerine...

Aydýn olmuyor günler...”Aydýn olsun günün aþkým” diyen bir ses eksik tanyerinde. Tenime deðen ýþýklar yakalamaya çalýþýyor umudu...Isýtmýyor yüreðimi kucaklaþtýðým gün. Iþýklar tutulan güneþin ýþýðý. Ýstemiyorum ben isli camlarý. Gözlerimin aradýðý aydýnlýk, gözlerinin ýþýdýðý...Eksik doðuyor gün.

Lekeli ganimetlerin sahibi bir kraliçe gibi hissediyorum kendimi yokluðunda...Sadece yitik sevdaný araladýðýn kapýnýn ardýnda bir hazine saklý biliyorum. Biliyorum sevdana gömdüðün terkedilmiþliðini...Biliyorum yarýna ihanet dünlerini...Biliyorum aþký tanýyan bir adam gizli, o adam ki sorgulamalarla yaralayan kendini...

Yanlýþ anlamlar yüklememiþtim aslýnda yanlýþ adama...Ýnandým sana, senin seni kandýrdýðýn masallara. Yanlýþ adreslere mi gidiyordu mektuplar? Yardým mesajlarý yazýlý þiþe yanlýþ denize mi atýlmýþtý? Þarkýlarýn anlamlandýðý kadýn mý adam mý yanlýþ yerdeydi? Ya da yanlýþ zamanda? Ýzin vermedin hiç bizi anlamama. “Sorgulamalarýný deðdirmene izin vermem yüreðimdeki aþka” dedin. Peki o aþký o kalpte mayalandýran kadýnýn da bir söz hakký olacaðý hiç gelmedi mi aklýna? Bilmiyorum aþkým. Kelimelerle oynaþacak kadar þans vermedin ki sen aþka...

Adandýðýmý bilmeden adanmýþým sana...Zaman alýyor biliyor musun farketmek. Ýkilemlere esir duygular yükleniyor yüreðime. Bir yanýmda yaþanmýþ yaným, bir yanýmda yaþayamadýklarýma yanan diðer yaným. Kýyasýya mücadele ediyorlar ele geçirebilmek için hislerimi.Özsuyum sana akýyor...Yataðý belli bir yoldan. Kavuþmak için bana, mesafeleri nasýl yok ettiðin geliyor aklýma...Nasýl durdurduðun zamaný...Dokunduðun an yaktýðýn ateþ geliyor aklýma...Söndüremedim aþkým kor alevleri...Yokluðunun coþturduðu gözyaþýndan pýnarým bile yetmedi bu yangýný bitirmeye...

Biliyorum bir adam yaþýyor bir yerlerde, bir zamanlar aþka aþýk bir kadýnla aþký paylaþtýðý -ki göl yansýmasý gözlerini deniz mavilerinde býraktýðý-...Biliyorum o adamýn sol yaný hüzün kaplý...