Nedendir bilinmez, huþû ile dinginlik bende ayný anlamlarý oluþturacak bir izlenim býrakýrlar. Dingin olma, ruhun durgunluk içindeki aksiyonu yakalamasý. Telâþsýz ama hýzlý bir seyr-i sülûk hâli. Kalbin aklý bir tarafa býrakýþý. Aynen uzaya çýkma yolunda ilerleyen roketin atmosferi geçtikten sonra ateþleyicilerini býrakmasý gibi. Aklýn köprülerine baðlý kalmadan ruhun saflaþmasý. Mesafeler üstü bir yolculuða kýyassýz bir enerjiyle "tereyaðýndan kýl çekme" rahatlýðýnda çýkýlmasý. Korkuyla karýþýk bir sevgi. Sevgiyi ve Sevgili'yi kaybetme korkusu. O'ndan bahsedilmeyen her duruma lânet edercesine bir kýskançlýk durumu. Huþû kaldýrýldýðý günden beridir, sevgilerimiz kuru lakýrdý havasýnda. Ýþlerimiz ve niyetlerimiz soluksuz. Nicelerine nasip ettiði huþûnun damlasý deðse dudaðýmýza kalbimiz pýrpýr atmakta. Öyleyse bunu kovalamak, "her eve lazým" þeklinde düþünmektir boynumuzun borcu.


Haydi bugünden tezi yok karar verelim huþû duymaya! Evet. Karar vermekten bahsediyorum. Çünkü iradeler ne kadar istekli olursa, engeller o kadar çabuk aþýlacak bu mevzuda.

Haydi bugünden tezi yok namazýmýzý huþû içinde kýlmanýn yollarýný arayalým. Bulduðumuzda da birbirimize mesajlar atalým. Bunu yapalým, çünkü bunu yapmayalý o kadar yýl oldu ki!