nasýl bir çaðrýysa bu!
ruhlar üþüþür baþýna, ertelenir ölüm...
ve kapanýverir farklar...
kurt ile kuþ
bebek ile ölü yan yana...
“gel ve sev beni” der bütün sesler
solucan kulaksýz kalmýþ boþuna...

bilirim
ormaný uðuldatan rüzgardýr aþk.
karýp katar gönlümü gönlünün boþluðuna...
akar gider dereler boyu içimizde yanan su
tek dokunuþta patlayan volkanýn
doruðunda açýlan kuytusuna...

bir guguk kuþudur artýk
aramýzda öten tüysüz varyant
yatar en onulmaz zamanda uykusuna...
susar gece, ateþ ve ten
bir ay kalýr gökyüzünde uyanýk, çirkef...
ýþýklarýný satar denizlerin tortusuna...

onun yerine koysam kendimi ve baðýrsam
“ben kimim?”
çaresizliðim yazýlýr zamanýn tuðrasýna...

ey ardýndan koþtuðum serseri duygu
seni aþk sandýðýmdan beri
buzlar düþer avuçlarýma...