Doðallýk sahip olunan deðil, kazanýlmasý gereken bir erdemdir.
-Cervantes
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Göðsünün üstüne iki yýldýz gözlerinin üstüne iki öpücük geceleyin kayýtsýz gökyüzü altýnda Gözlerinin üstüne iki yýldýz Göðsünün üstüne iki öpücük geceleyin dilsiz bulutlarýn altýnda Öpücüklerimizi ve yýldýzlarýmýzý vermeliyiz biribirimize fýrdöndü göklerin altýnda veya bir odasýnda bir evin durupduran belki memleketin birinde içinde kendimizi savunacaðýmýz Ama nefes aralarýnda bu kendini savunmanýn göðüsler ve gözler bizim için gökyüzü ve yýldýzlar ve öpücükler BU ZAMANDA Herþeye karþý sen benim dengim olarak? Belki de gerçekten sen benim yanýmda olsan beni tutmak için yatmak için üstümde geceleri bu duman beni alýp götürmesin diye sen de her zaman savaþtýðýn için her þeye karþý Ve her þeye karþý senin için ben senin dengin olarak? Belki de gerçekten ben senin yanýnda olduðumdan seni tutmak için GÜNDÜZ RÜYASI Öyle yorgunum ki susuzsam gözlerim kapalý fincaný eðip içeyim Zira gözlerimi açsam fincan mincan yok ve öyle yorgunum ki ne mümkün gidip çay piþireyim Öyle uyanýðým ki seni öpeyim ve okþayayým ki seni duyayým ve her yudumdan sonra sana anlatayým Ve ben fazla uyanýðým gözlerimi açýp seni görmek isteði için ve görmek için senin orda olmadýðýný NEDEN Sen deðil aþk için bilakis senin için aþk (ve de benim için) Sevmek zorunda olduðumdan deðil bilakis seni sevmek zorunda olduðumdan Belki ben olduðumdan olduðum gibi fakat kesin sen olduðun gibi olduðundan HADÝSE Sana yazýyorum halâ seni sevdiðimi Yazýyorum seni sevdiðimi ve yokluðunu fakat yalnýz olmadýðýmý çünkü ben yanýmda oturuyorum Bana bakýyorum ve baþýmý eðiyorum ve elimi uzatýyorum Kendime dokunuyorum ve seviniyorum halâ burda olduðuma Sevinçliyim yalnýz olmadýðým için sana yazýnca Baþýmý kaldýrýyorum ve görüyorum ki: Artýk burda yokum Acaba ben sana mý gittim? Artýk yazamýyorum BEN Baþkalarýnýn açlýk dediði beni doyurur baþkalarýnýn þanssýzlýk dediði benim þansýmdýr Ben bir çiçek deðilim su yosunu da Ben bir taþ yosunuyum bin yýldýr taþý deliyorum Bir aðaç olmak isterim Ýsterim bir yaþam boyu köklerine dokunayým ve içeyim gece gündüz Bir insan olmak isterim ve yaþamak insanlarýn yaþadýðý gibi ve ölmek insanlarýn öldüðü gibi Seni seviyorum GECE ÞÝÝRÝ Seni örtmek öpücükle deðil öylesine yorganýnla (hani omuzundan kayar ya) sen uykuda üþümeyesin diye Sonra sen uyanýnca pencereyi örtmek ve seni kucaklamak ve seni örtmek öpücüklerle ve seni keþfetmek SEÇÝMÝM Diyelim ki seni yitiriyorum ve karar vermek durumundayým seni bir kez daha görecek miyim ve biliyorum ki: Bir sonraki kez bana on misli fazla mutsuzluk getireceksin ve on misli daha az mutluluk Neyi seçerdim dersin? Mutluluktan aklýmý þaþýrýrdým seni göreceðim diye SENÝ Seni daha yakýn düþünmemek ve seni daha uzak düþünmemek seni düþünmek, nerdeysen gerçekten orda olduðun için Seni daha yaþlý düþünmemek ve seni daha genç düþünmemek daha büyük daha küçük deðil daha sýcak ve daha soðuk deðil Seni düþünmek ve seni özlemek seni görmek istemek ve seni sevebilmek gerçekten olduðun gibi BELÝRSÝZ Gözlerim var seni gördüðüm için Kulaklarým var seni duyduðum için Bir aðzým var seni öptüðüm için Olur muydu ayný gözlerim ve kulaklarým seni görmesem ve duymasam ve ayný aðzým seni öpmesem? ERICH FRIED 6 Mayýs 1921’de Viyana’da doðdu. Avusturya’nýn iþgali üzerine 1938’de Londra’ya gitti ve halâ orada yaþýyor. Ýngiltere’de deðiþik iþlerde çalýþtýktan sonra, 1946'dan beri serbest yazar olarak yaþamýný kazanýyor. 1952-68 arasý BBC’de çalýþtý. 1960’lý yýllarda Konrad Adenauer’in, sosyal-liberal koalisyonun istifasý, öðrenci hareketleri ve parlemento dýþý muhalefet, Federal Almanya’da Erich Fried gibi politik bir þairin baþarýsý için önkoþullarý yaratmýþtýr. Günlük politika O’nun için þiirin temasýný oluþturuyor, bu ise siyasal ilgiyi, önbilgiyi ve hemen yayýmlanmayý gerekli kýlýyordu. Brecht’te olduðu gibi, Fried’in dili lakonik, paradoksal, antiteze dayalý ve diyalektik kýlýfa bürünmüþ bir üslûp içerir. Buradaki þiirleri, 1975-79 tarihleri arasýnda yazýlmýþ ve ilk kez 1979’da „Liebesgedichte“ [Aþk Þiirleri] baþlýðýyla yayýmlanmýþtýr. Çeviriye esas alýnan metinler 1996 Berlin (Verlag Klaus Wagenbach) baskýsýndandýr.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Ali Osman Öztürk, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |