Uzun ince yüzüne , o düzgün burnuna , minik kulaklarýna uymayan kurbaða gözleri vardý. Ýncecik , uzun parmaklarý , simsiyah saçlarý ve kahverengi gözleri vardý.Teni bir yapraðýnki kadar ince , bir su damlasý kadar ýslak , bir kuðu kadar beyazdý. Alný oldukça açýktý , çenesinin küt oluþu kararlý bir insan olduðu izlenimi verirdi ama aksine oldukça kararsýz , deðiþken , dýþardan soðuk , hatta biraz hýrpaniydi.

Uzun siyah saçlarý omuzlarýna deðmekle deðmemek arasýnda týpký kiþiliði gibi kararsýzdýlar. Ve kurbaða gözleri , altýnda kocaman siyah halkalarla daha da kocaman gözüküyorlardý. Ama en sevdiðim yeri dudaklarýydý , ince bir çizgi gibi gözüken ama aslýnda içine doðru dolgunca , kýpkýrmýzý , ve oldukça lezzetliydiler...

Vücut hatlarýnda aslýnda bir kadýný heyecanlandýracak pek bir þey yoktu. Ýncecik bir beden , uzun sayýlabilecek bir boy... Ama dudaklarý...Öpmeden asla kýymetini anlayamazdýnýz...Öptükçe býrakmak istemeyeceðiniz , öptükçe baðlandýðýnýz , öptükçe dahasýný isteyeceðiniz , hatta öptükçe O’ ndan çok baðlanacaðýnýz , kalbinizde bin bir duyguyu uyandýracak , kýrmýzý dudaklar....

Ve kýzýl sarý sakallar..Uzaktan bakýldýðýnda siyah ve sarý gibi duran ama yaklaþtýðýnýzda kýzýla çalan , dudaklarýyla bir uyum içinde olan sakallar...

Ve o gülüþ...Dudaðýn kenarýnda küçücük bir kývrým aslýnda...Kolay kolay büyümeyen bir kývrým...Ama büyüdüðünde gözlerle birleþen, muzip , alaylý ve hatta seksi bir gülüþ...Sanýrým kadýnlarý en çok baþtan çýkartan da bu gülüþüydü...

Teninde garip , istek uyandýran bir koku vardý...Þöyle baharatlý , ateþli bir koku...Bir yazar , aþk aslýnda kokularda gizlidir demiþti ; Tam da böyle bir þeydi...Aþk kokuyordu...baharatlý , biraz acýmsý , ateþli , karþý konulmaz...

Ellerini kullanmasýný çok iyi biliyordu...Yavaþça tende dolaþtýrýrdý uzun parmaklarýný , ipeksi bir dokunuþtu onunkisi, varla yok arasý iç gýdýklayýcý...Kulaðýna fýsýldadýklarýyla baþtan çýkarýrdý kadýnlarý , istek doluydu sesi...Arzu dolu...Sessizce yaklaþýrdý , asla baþtan belli etmezdi arzularýný...Avýna yaklaþan bir avcý gibiydi , sessiz ve derinden ama tam hedefi vururcasýna...Martýlardan baþlardý konuþmaya , denizden , havadan , sudan...Su ‘ dandý belki konuþulanlar ilk bakýþta ama daima anlamlýydý...Denizin mavisi baþka renklere üstün çýkardý o anlatýnca , sonra gökyüzünün kýzýlý girerdi....Aþkýn acýtmasýndan açýlýrdý laf , siyahtý aþk...Ve her renge üstün çýkardý sonunda...Canýnýz yansa da yanmasa da yaþamak için her yolu denerdiniz...Ama sadece O’ nunla...

Diyorum ya, garip bir büyüsü vardý kadýnlarýn üzerinde ve O bunu çok iyi bilirdi. Sanki kendine güvenmiyormuþ gibi , zorlanýyormuþ gibi konuþurdu , O’ nu tanýdýkça aslýnda mütevaziliðin güzel bir maske olduðunu anlardýnýz...

3 çocuklu bir ailenin en küçük evladýydý. Ýstekleri daima yerine gelmiþti, belki de bu yüzden istediði olmadýðýnda huysuzlaþýrdý.Yapay bir dert yaratýrdý kendine , somurturdu , o anlarda gerçekten çekilmez olurdu. Tüm romantikliði giderdi. Ýstemezdi kimse O’ nu, o haliyle...Ama O yine de bir yolunu bulup , bunu kendi lehine çevirirdi. Koca bir bebek imajý veya sevgiye aç çocuk imajýný lehine kullanýrdý. Sevesiniz gelirdi...Ýþte o an kaybettiniz demekti oyunu...Yarattýðý mizanseni tamamladýðýnýz anda aslýnda rol deðiþikliði isterdi...Kolayý sevmezdi , oyunlarýna kanmayacak birini isterdi o...Veya oyununu onun elinden alacak ve baþrole kendisini koyacak birisini...Sevilmek isterdi ama çok sevildiði anda sýkýlýrdý. Diyorum ya , tam bir þýmarýk çocuktu....Yüzünü ellerinin arasýna alýp , sýkýldým diye düþünürdü...”Çok sýkýldým..”. Gitmek isterdi hemen...Ama iyi kalpliydi yine de...Vicdaný rahat etmezdi...Sizin O’ nda en sevdiðiniz ne varsa bir kez daha yaþamanýza izin verirdi...Sonra en sert halini takýnýrdý , “Oyun bitti” derdi...”Ben sýkýldým.” Ve kolayca arkasýný döner giderdi , çünkü kimsenin O’ na arkasýný dönmesine tahammülü yoktu...Terk edilmemek için terk ederdi...Bu yüzden hiçbir zaman sonu olmadý yaþadýklarýnýn...Ýçinde bir yerlerde güzel zamanlarda bitirirdi iliþkiyi...Sizin en çok kapýldýðýnýz anlarda...Siz tam bir þeyler daha yoluna oturmaya baþladý , açýlýyor diye düþündüðünüz anda aslýnda O çok uzaklara gitmek için yola çýkmak üzeredir...

Terk edilmemek için , terk eder O...Ve hep sevgiye aç kalýr ...Yeni arayýþlar içinde dolaþýr durur, her durak aslýnda O’ nu kendinden uzaklaþtýrýrdý. Karanlýk bir maðarada bulurdu bazen kendisini , bazen de ýssýz bir sokakta...Aþýk bile olsa uzaktan yaþar , platonik takýlýrdý. “Aþk karþýlýksýzsa güzeldir zaten...” derdi. “Çünkü o zaman can yakar” ve O acýnýn her türlüsünü çok severdi....