Sana yakýnken uzak olmak düþüyor bana.
Sana gülecekken geri dönmek düþüyor.
Farkýnda mýsýn, öyle temiz bir aþk ki bu, ben bile þaþýyorum.
Öncelikle kendime þaþýyorum. Daha önce olmadýðý kadar þaþkýným. Daha önce olmadýðý kadar hassasým bu aralar..

Beni görenlere bazen selam bile vermiyorum artýk. Aklýmda sen,dilimde dualarým varken gözüm görmez oluyor insanlarý.

Hey aþk; sen adama neler yaptýrýrsýn.

Aþk için senin yanýndan pas geçiyorum. Aþk uðruna ve aþkýmla..
Nedendir bilinmez bir tarafým kýrýlgan bir hâl alýverdi.
Artýk aðlamak daha mý kolay ne?!

Birþey var:
Senin sesini duymadan yapamýyorum artýk. Belki sen de öylesindir, bilemem!
Ama özellikle beni gýcýk ediþlerin var ya, onu bile seviyorum.
Sana þiirler,þarkýlar okumak. Senin dinlediðini bilmek, telefonun öbür ucunda (hayýr hayýr telefonun bu ucunda) kalbinin çarptýðýný bilmek. Senin beni sevdiðini bilmek. Benim seni sevdiðimi fýsýldamam her defasýnda...

Yaþamak gibi birþey seni sevmek. Öyle umarsýz bazen. Öyle yapayalnýz kalmak gibi.. Hasretini içine akýtmak gibi. Sevdiðini söylerken deðil iki kere, bir kere bile duraklamamak gibi..

Yaþamak gibi birþey seni sevmek. Ölgün sularda balýk avlamak yahut elinde olta kalakalmak gibi.

Hâsýlý sana yakýn olmak deðil seni sevmek, olsa olsa seni özlemek gibi birþey.