Peþimden beni sessizce takip eden bir gölge gibi acýlar,kahýrlar....Bazen bir hamleyle önüme geçip,benden dahada öncelerde yürüyen.....
Ve benim umarsýz,hiç hesap sormaksýzýn peþinden gittiðim yada beni peþinden sürükleyen.....
Önüm ardým acýlarla sarýlmýþ...Güneþin bulutun arkasýndaki durumuna göre....Ya önüm yada ardým kuþatýlýyor.Acý,kahýr siz bir gölgesiniz beni býrakmayan...Benim suretimden daha büyük ve daha iri....Zaten beni vuruþlarýnýzda öyle deðil mi?Daha büyük,daha acýtan ve daha dayanýlmaz.
Yüreðim hayatýn hep alacakaranlýk halini yaþadýðýndan olsa gerek peþimi býrakmýyorsunuz...Belki güneþ,sen mutlu insanlara sýcaklýk veren,aydýnlýðýnla onlarý sevindiren...Belki sen girsen hayatýma...Banada aydýnlýðýndan bir zerre versen....Küçücük bir ýþýk demeti...O zaman bu gölgeler kaybolur,çekip giderler yaþantýmdan...Takip etmezler beni yada peþlerinden sürüklemezler....
Çok garip.........
Ýçimdeki bu garipliði çözemiyorum.Kendime en çok yardýmý dokunacak yine kendimken,bana benden baþkasýnýn yararý dokunamayacaðýný bilirken...Tüm yardým çaðrýlarýna kapatýyorum yüreðimin kapýlarýný....
Peþimden beni takip eden birsürü kahrýn gölgeleri olsun,yüreðim hep alacakaranlýk halini yaþasýn hayatýn...Ama daha çok karanlýk halini yaþasýn diye amansýz uðraþ veriyorum....
Bir ýþýk zerresinin gözlerimi kör edercesine içerilerime süzülmesine engel oluyorum...Kýsýyorum gözlerimi,kapatýyorum karanlýða...
Bir çok oyunu hep beraber oynatýyor hayat bana...Gözlerimi baðlýyor önce ve acýlarýn içinden mutluluklarý bulmamý istiyor...Ama mutluluklar bana ebe deyip kaçýyorlar..Sonra önüm ardým,saðým solum sobe deyip bir duvara yaslanýyorum...Doðduðum andan ölene kadar bilmem kaç basamaklý sayýlarý sayýyorum hep...Arada nereye gizlendiklerini bilmediðim mutluluklarý bulmak için saymaya ara veriyorum.Mutlu insanlarýn tebessümlerinin arkasýnda arýyorum mutluluðu,sevenlerin o birbirine aþkla bakan gözlerinde,bir annenin yavrusuna söylediði ninnide,o ninnideki hoþ seste,ince titreyiþte...Gizlendiði yeri bilmeme ve sobe dememe raðmen inatla çýkmýyorlar onu barýndýran tebessümlerde,gözlerden...
Ve ben yine baþlýyorum saymaya...Kaçta kalmýþtým?...Bilmem unuttum...Baþtan baþlasam ne çýkar ki?...Deðiþen ne olur ki?...Ebe yine ben,deðiþmeyen yine ben...Mutluluðu sobeleyemedikten sonra...Baþlýyorum biir,ikii,üüç....
Hayat bundan sonraki oyunumuzda yine körebe ...Unutma olur mu?