ýþýðýn önünü kapatamazsýnýz
küçük gözlerinizle
umudu çekip alamazsýnýz
yumulu avuçlardan
rüzgarýn yönünü çeviremediðiniz gibi,
yelkenliyi þaþýrtamazsýnýz rotasýndan.
dalgalara kulaç atmayýda bilemezsiniz,
korkarým dibe çökmeyide...
ve sonra yükselebilme ümidini
yine bilemezsiniz,
yürek kafesinin kilitlerini açamazsýnýz
kirli ellerizle
sözlerinizdeki
hiçliðin-anlamsýzlýðýn
izlerinide göremezsiniz o kafeste...
"ey firavundan bugüne gelmiþ-geçmiþ
sýnýrýz engelleyiciler!!
sözlerimin aðýrlýðý sizdedir!!
korkarým kalkamazsýnýz altýndan...."