Çok uzaklarda bir yerdeyim. Görevim var. Gelmiþleri ve geçmiþleri araþtýrýyorum ve yardýmcýlarým sadece gölgeler...

Bir zamanlar yaþanmýþlýk arasýnda bocalanmýþ bir masal sýkýþmýþ olan bir yerlere gidiliyor baþlangýcý ve sonu belli olmayan bir tarihler zinciri içerisinde biniliyor ve iniliyor kocamn eþyalr ve aletler bazý bazý silahlar. VAr gücüyle konuþan kiþiler ve arkalarýnda kaln bazý silüetler. ilk baþlardaki görüþler ve belki kapaklar. ama belkiler bi þüpheli duruma düþüyorlar. Zaman nasýl ve ne zmaan baþladý sorusu ile baþlýyo her þey aslýnda burda. Bunca düþünce içerisinde birden kendine geliyor. Bakýnýyor çevresine ve evet hala ayný yerde yatmakta. aþþaðýya bakýyor ve gördüðü sadece karanlýk.

Gerçekten bir zamanlar var olan bir þeyler görmek istiyor ama hep karanlýk ve düþünceler kemirmeye baþlýyor tekrar düþünceleirnin içinde bocalamaya baþlýyor ve iþte o zaman bi þey hareket ediyor kendi ekseni etrafýnda.

küçük bir karartý gibi baþlýyor ve müzikle büyümeye devam ediyor. baþlýngýçta var olan ilk zamanalrda yaratýlmýþ olan bir sesler diyarýndan geliyor görüntüler. Kocaman küçücük karartýlar görünüyorlar müzikle dans ediliyor. Bir tarfta prensler ve prensesler. VArlýkla yokluk arasýndaki balýk tepsileri gibi ýslak ve kokuþöuþ bir zamanþar öpülen dudklar gibi ýslak ve çekici bir zamanlar yaþanýlan bir aþk gibi tatlý ve uzak kalan konuþmalar geliyor gözlerine. Bir zamanlar geliyor gölgelerin arasýndan.

Ýþte o anda sesler artýyo. Birileri bir þeyler tarafýndan çekiliyor. Bunu biliyor ama karþý koymaýyor iþte o anda aþþaðýsý aydýnlanýyor ve mezarlar, kutçuklar, güveler ve baþkalaþýma uðramaya yüz tutumuþ kafataslrý görünüyo gözlerine. Kýrpýþtýrmak yada sallanmak sa sadece boþa harcanan bir iþ oluyor.

Ýþ ve iþçiler arasýnda gidiyor bu sefer. Kocaman bir vagonda üzerlerinden uçaklar iniyor ve kalkýyor. Tanklar ve toplar geçiyor yanlarýndan. Bir varmýþ bir yokmuþ....

Böle bir hikaye oluþuyor iþte adam yatarken hala ayný yerde. Tekrar bakýyor aþaðýya ama hala sadece karanlýk var. Aslýnda ne görmek istemeli böle durumlarda. Neyle karþýlaþýlmalý ne gibi ritüeller olmalý bir insanýn hayatýnda.

Kanayan yerlerine bakýyor sonra aslýnda hiç de göründüðü gibi deðil. Sadece kan duruyor ellerinde. Parmaklar ve çevresindeki tüm organlar kalpler, gözler, dudaklar, dokunaçlar, solungaçlar, deniz kabuklarý, kumlar ve çakýllar arsýnda var oluþ baþlýyor iþte.

Tekrar baþlýyor bu sefer bakýnmaya aþaðýlara daha önce hiç inmediði derinliklere iniyor bu sefer soðuk ve ýslak doðum örtüsünün altýnda ve üþümeye baþlýyor. Yeni doðen bebek gibi titriyor nefes almaya çalýþan bir bebek gibi aðlýyor ve doðuyor ama bir malýkhanede öle bir balýk olarak doðuyor.

Yanýnda kocaamn bir göz var. Kimin gözü? Benim senin? Bir zamanlar yaþanmýþ bir ana tanýk olan bir gözmü yada sadece var olan görmeyen bir iþe yaramayan. sadece duan bir göz.

Bir el geliyor ve alýyor onu kuyruðundan sallýyor. Pullarýný ayýklýyor. iç organlarýný parmaklarýnýn uçlarýyla çekerek sökerek çýkarýyor gövdesinden. Ýçi kasýlýyor böle anlarda ve suya atýlýyor. Suyun üzerine çýktýðýnda ise çok yeni bir kentteki sularda buluyor kendini. Aþaðýda kocaman bir dünya duruyoýr. dönüþ hýzý ve ivmesi ekseni ve evleri her þeyiyle bir dünya. Yukarýdaki havudan baþlýyor içmeye dünyayý kana kana içiyor kan-a kan-a ve bitiriyor kanalrýný. Emiyor hepsini döngü bir sefer daha baþlýyor.

Yine ayný yerde kendine geliyor ve bakýyor bu sefer ordalar. Evet kendi ellerini ve ayaklarý olduðunu tahmin ettiði þeyler orda. Ama bir terslik var olaylarýn akþýnda biliyor hissediyor bunu. Elleri renklerden arýndýrýlmýþ, ayaklarý sadece renklerden ibaret. Elleriyle ayaklarýný ovuþturuyor renkelr karýþsýn diye organlarýna ama karýþmýyor tam tersi matlaþýyor. Elleri öldürüyor onu.

Ve iþte müzik hýzlanýyor þimdi bemoller ve diyezleri duyabiliyor. Ara notalarla kavuþuyor kulaklarý prensler geliyorlar ve dansa davet baþlýyor. Ay yüzlü çocuklar eþliðinde bir þölen havasýnda geçiyor tüm bu eðlence o ise kocaman bir sokak lambasýnýn altýnda öylece oturmuþ seyirediyor tüm bu cümbüþü. Var gücüyle el çýrpmaya baþlýyor. Sanki birisi ellerini kendi iradesi dýþýnda hareket ettiriyor gibi. Kollarý acýmaya baþlayana kadar çýrpýyor ve sesler patlamaya baþlýyor havada bir havai fiþek gösterisi olmalý. Çok ünlü birileri evleniyor yada bir davet olamlý çevrede ama sadece sokak lambasýndan baþkasý yok çevrede.

Anlýyor ve kabulleniyor çabucak ve seyretmeye devam ediyor o kocaman karartýlar etrafýndaki danslarý ve davetleri. Kavalye ve eþini. Prens ve prenses bir yanlarýnda da ay yüzlü çocuklar koþarak uçarak dans ediyorlar. Hokkabazlar eþliðinde ve yine ayný þey sahne deðiþiyor.

Elleri baðlý buluyor kendini bir yatakta ve düþünüyor elleriyle kaþýyor ellerini çenesini yalamaya çalýþýyor ve iþte karanlýktan el sallýyor küçük ay yüzlü kýz saklandýðý açlýlýðýn arkasýndan birden renkeri far ediyor. Renksizliði görüyor ve gözleriyle boyuyor griyi mavi tonlarýna een sevdiði renk mavi. Denizin mavisi gökyüzü mavisi istiyor hemen geliveriyor yanýna bir bakýþta. tüm renkler sýraya dizilmiþler gelmeyi bekliyorlar. Ufuktan bir el uzanýyoe ve çekiyor onu o karanlýðýn içinden.

Sarsmaya baþlýyor ayný bir balýk gibi. Haykýrýyor. Bunu aðýz hareketlerinden anlýyor. Oysa kulaklarýnýn yerlerini karanlýklar almýþ. Yer deðiþtirmiþ tüm karanlýklar kafasýnda ve bir sarsýntý daha geliyor ama bu sefer yatarken yakalanýyor bu sarsýntýya. Deprem gibi sallanýyor ama kýsa kýsa oluyor bu sarsýntýlar elektrik akýmý gibi baþlýyor ve birden bitiyor. Tüm vicudunu titreten bir dalga halinde geçiyor içinden.

Karanlýklar yine geliyor. Bu sefer sadece gölgeler var ama. Tanýdýðý birilerinin gölgeleri. Ne kadar zamandýr gölge görmedim diyor. Acaab kim demiþtir ilk gölge diye düþünmeye baþlýyor ve karanlýk yakýnlaþýyor yakýnlaþýyor ve sarsýntý bitiyor.

Uyanmak sa sadece bir baþlangýç artýk onun için. Gölgeler arasýnda yerini almasý için gerekn bir baþlangýç.