Aþk ateþi

Yüksek tepelerle bütünleþmiþ gibi gördüðüm masmavi göz yüzünün, çok yakýn olduðunu düþündüðümde, o tepelerin zirvesine týrmandým. Derin bir nefes aldým, elimi uzattýðýmda yakalayabileceðimi sandýðým, gökyüzü ve bulutlarýn gerçekte ne kadar uzak olduðunu fark ettim. Geri dönüp, yine gökyüzünün çok yakýn olduðunu düþünmek istediðimde, zamanýn geçtiði gerçeði ile yüz yüze geldim.
Eðer, masmavi gökyüzüne, pamuk kadar narin ve beyaz bulutlara dokunarak hissetme arzumu yenebilseydim, bugün ‘’vakit çok geç’’ diye hayýflanmayacaktým. Masmavi gökyüzünü, bembeyaz bulutlarý hep yakýn hissetmeye devam edecektim.
Þuan, gökyüzüne, beyaz bulutlara dokunabilmek için çýktýðým tepenin zirvesindeyim. Bir gün. Evet bir gün, mutlaka mavi gökyüzünün yüksek tepelere doðru yaklaþacaðýný, o mavilik içerisindeki beyaz bulutlara dokunabileceðimi hayal ederek bekliyorum.
Bazen, yaðmur yaðýyor.
Bazen, güneþ açýyor.
Çevremdeki bitki örtüsü, çiçekler açýyor, soluyor, yeniden açýyor.
Çoðu zaman çiseleyerek düþen yaðmur, bazen saðanak halinde düþüyor. Kaçmak, sýðýnmak, korunmak istiyorum, etrafýma bakýnýyorum, daðýn tepesinde bir boþluktayým.
Islanýyorum, üþüyorum.
Oturduðum yerde, dizlerimi kendime doðru çekip, bedenimi hafiften öne doðru götürüyorum, kollarýmla bacaklarýma sarýlýp, bir yumak haline dönüþüyorum.
Saçlarýmdan yüzüme doðru akan yaðmur sularýna kapýlýp, akýyorum, yüreðime doðru iniyorum.
Birden, ýslanan vücudumdan buharlarýn çýktýðýný hissediyorum, ýslanan bedenimin kor ateþ gibi yandýðýný fark ettiðimde, göz kapaklarýmda bir aðýrlýk oluþuyor, kapanýyor.
Taze kýr çiçeklerinin kokusu kadar saf ve temiz kokunu derin bir nefesle içime çekiyorum, bir süre tutuyorum, nefesim kesiliyor.
Tenimde tenini,
Nefesimde nefesini,
Yüreðimde yüreðini,
Soðuk havayla diken, diken olmuþ, kasýlmýþ bedenimin gevþediðini, bedenini bedenimle temasýný hissediyorum.
Isýnýyorum.
Ve biliyorum ki, o an sende binimlesin.
Sen de hala beni seviyor, benim gibi beni istiyorsun.
Biz aþký yaþýyoruz.
O nedenledir ki, istediðimiz zaman istediðimiz yerde, istediðimizi, istediðimiz gibi yapýyoruz, kimseden korkmuyor, çekinmiyoruz.

11 kasým 2004 / yozgat