Bünyamin Sürmeli...

Evet, hava durumu deyince aklýma gelen tek isim Bünyamin Sürmeli! Gerçi herkes tanýyor ama, hani þu CNN TURK’ün sempatik Meteoroloji Müdürü.

Tarih 2001 baþlarý. Yoðun bir tempoda kýþ operasyonlarýndan birinde Anadolu yollarýna düþüyorum gene. Gözüm her müsait olduðum anda CNN TURK ekranlarýnda. Ýsabetli tahminleriyle uzun zamandýr dikkatimi çeken Bünyamin Sürmeli’yi dinlemeden evden adým atmýyorum. Biz rehberler için hava durumunu bilmek, hele hele uzun Anadolu turlarýnda çok ama çok önemlidir.

Bünyamin Sürmeli her dakika tüm yetkilileri ve halký uyarýyor, büyük bir kar geliyor tüm Türkiye’ye diye. Özellikle Ege’de yýllardýr olmadýðý kadar yoðun bir kar bekleniyor. Perþembe günü gelecek diyor. Neredeyse bir hafta boyunca uyarýyor. Zaten hava Aralýk’ta kendini gösterdi. Haklý çýkabilir Bünyamin Sürmeli...

Düþünüyorum. Ege’de on bir senede bir büyük bir kar yapar. 1990’ý hele hiç unutamam. Selçuk’tayým. Kar birden bastýrdý, günlerce kalkmadý. Fotoðraf makinesini kapan oraya buraya koþturdu. Efes, Meryem Ana ve Selçuk kasabasýnýn karlar altýnda fotoðraflarý çekildi. Çocuklar gibi þendik ama bir yandan da günlerce donduk. Ýnsanlar dev elektrik faturalarý ödediler. Selçuk halký pek böyle havalara alýþýk olmadýðýndan ve evlerin pek çoðunda da o dönemde kalorifer bile bulunmadýðýndan (gerek olmadýðý için) elektrikli kaloriferler yüzünden hayatlarýnýn þokunu yaþayanlar oldu.

Korktum. Bünyamin Sürmeli haklýysa turda sorunlar çýkabilirdi. Sevindim. Zorlu havalarý, özellikle kara kýþý çok severim. Bir hesap yaptým, kar yaðacak dendiði gün Selçuk’tan Denizli’ye doðru gidecektim. Kaderin garip cilvesi mi desem, gene kar ve ben gene Selçuk’tayým.

Çarþamba günü kar serpiþtirmeye baþladý. Gece yaðmadý. Perþembe sabahý hýzla ve gittikçe yoðunlaþarak yaðmaya baþladý. Daha Selçuk’tan çýkalý on dakika geçmeden haber geldi ki, yerler kar tutmuþ bile. O gün yaþadýklarýmý yazsam baþlý baþýna uzun bir yazý olur. Karacasu’da neredeyse diz boyu kar, Afrodisias’a ulaþmak mümkün deðil, yoldaki köprü üzerinde otobüs kaymýþ, aðaçlar karlarý taþýyamaz vaziyette. Anayol henüz sorunsuz, Denizli giriþinde saatlerce bekletiliyoruz, þehirde kýrk santim kar olduðundan bahsediliyor ve tüm bunlar birkaç saatte oluyor. Pamukkale’ye gitmek istiyoruz, polis izin vermiyor. Yol kapalý. Gece Denizli’de zor þartlar altýnda konaklýyoruz. Ertesi sabah Pamukkale yolu hâlâ kapalý. Tavas üzerinden Antalya’ya dönmem gerekiyor. Tavas’ta öðreniyoruz ki, iki hafta önce karlar altýnda gördüðüm Salda Gölü yolu kapalý, öbür yoldan gitmemiz gerek. Neyse, Korkuteli’ni bile zincirle geçip gecenin bir vakti Antalya’ya varýyoruz. Antalya iyi. Ertesi gün Istanbul’a uçuyorum, þehir hiç görmediðim bir vaziyette: Durum felâket! Zorla eve varýyor ve günlerce çýkamýyorum.

Artýk benim için önce Bünyamin Sürmeli’yi seyredip dinlemek sonra evden çýkmak þart oluyor ve tam bir sene sonra Bünyamin Sürmeli ile tanýþýyorum. Ne yazýk ki, kardeþimin çok yakýn bir dostu olmasý nedeniyle yeðenim Caner’in cenazesinde.

O andan sonra o benim için artýk çok yakýn bir dost. Gittikçe dozu artan telefonlarla televizyona falan gerek kalmadan hava durumunu öðreniyorum. Aslýnda çoðu zaman da utanýyorum hava durumunu sorarken. Ama o þikayetçi deðil, hatta bana ‘ayaklý meteoroloji istasyonum’ diyor ve ben Anadolu yollarýndayken yaptýðý tahminleri kontrol de etmiþ oluyor ve biliyorum ki, için için mutlu da oluyor, çünkü hep ‘haklý’.

-     Bünyamin önümüzdeki hafta hava nasýl? Batý Anadolu, yani Ýzmir, Ayvalýk, Çanakkale falan...
-     Hava yaðýþlý olacak ama Çanakkale’de dikkatli olun fýrtýna var. Feribotlar çalýþmayabilir.

(O hafta yaðmur hiç dinmiyor, Çanakkale’de feribotlar çalýþmýyor, Bursa üzerinden Istanbul’a gidiyoruz.)

-     Hani yaðmur yaðacaktý Bünyamin? Bak bütün rehber arkadaþlar isyanda. Bana “hani yaðmur, Bünyamin yaðacak demiþti, hani nerede?” diyorlar...
-     Neredesin sen? (Sesi biraz þaþkýn mý, kýrgýn mý, kýzgýn mý çýkýyor anlayamýyorum)
-     Akhisar’da...
-     Hmmm, pekalâ. Kafaný bir zahmet yukarý kaldýrýp bir bak, ne görüyorsun?
-     Güneþ va,r bir de çok garip, hayatýmda hiç görmediðim tarzda mini mini bulutlar. Hani böyle sanki yolunmuþ gibi, saydam gibi, ne bileyim...
-     Tamam, iþte o bulutlar Balkanlardan gelen yaðmurlu havanýn püskürttüðü bulutlar (buna benzer bir þey dedi, meteoroloji terminolojim bence eksik, belki bir iki sözcüðü yanlýþ aktarmýþ olabilirim burada.)
-     Yani?
-     Yani ben sana yaðmur için saat vermemiþtim, çünkü sormadýn, ama bu akþam Pamukkale’de otelden burnunuzu dýþarý çýkartamayacaksýnýz... (çat!)

(O akþam Pamukkale’de þakýr þakýr yaðmur yaðýyor. Hakikaten de burnumuzu çýkartamýyoruz dýþarý.)

-     Nükhet, neredesin sen?
-     Pamukkale’deyim.
-     Yarýn nereye gidiyorsun?
-     Tavas üzeri Antalya’ya...
-     Aman dikkat edin yerler yarýn cam gibi buz...

(Ertesi gün bu uyarý için tüm kaptanlar teþekkür ediyor.)

Yukarýdaki diyaloglar karþýlýklý yaptýðýmýz onlarca telefon konuþmasýndan sadece minicik alýntýlar. Ben Bünyamin’e hava tahminleri konusunda ne kadar haklý olduðunu kocakarý tahminlerimle anlatmaya çalýþýyorum. “A, evet, baksana ay çok parlak” ya da “Bu sene bence de çok büyük bir karakýþ olmayacak Istanbul’da çünkü caným çorba çekmiyor. Bu benim vücudumun meteoroloji istasyonu” gibi abuk sabuk þeyler. Aslýnda onu tüm stresi içinde güldürmeye çalýþýyorum. Baþarýlý da oluyorum.

Bu yazýyý yazmaya bu son zamanlarda yapýlan “Hava Durumu tahminleri ne kadar doðru?” gibi tartýþmalar sonrasýnda karar verdim ve özellikle de 27 Kasým 2004 tarihli Hürriyet gazetesinde Yalçýn Bayer’in “Hava tahminleri bizde abartýlý mý?” baþlýklý yazýsýndan sonra.

Mutlaka okuyun. Buyurun, size kolaylýk da yaratayým:


www.hurriyetim.com.tr/yazarlar/yazar/0,,authorid~42@sid~9@nvid~502254,00.asp

Bünyamin o kendine has efendiliði, kibarlýðý ve zarif tavrýyla çok güzel açýklýk getirmiþ olaya.

Bir de þöyle demiþ:

“Ýzleyiciler hangi kanalý güvenilir buluyorsa onu izlemeli; her kanalda bir þey duyuyorsa kendi kafasýný karýþtýrýr...”

Sadece bu lafýna bir cevap vermek istiyorum izninizle:

“Bünyamin, biliyorsun ben CNN TURK’e küstüm, o sebeple kusura bakma ama Hava Durumu’nu öðrenmek için seni aramaya ve seni güldürmeye devam edeceðim!”

Bildiðin yolda devam et sevgili arkadaþým. Ýþini en güzel þekilde yaptýðýný ve çok da baþarýlý olduðunu sen de biliyorsun.