Bir kadýn beyaz, sakin, büyülü... Bir kadýn ýpýslak, ince, sýcak...

Uzun zaman oldu.. Yazmayalý... Yazmayý býrakalý.. Hikayeleri bitireli, masallarýn sonunu yazmayalý.. Þiirleri maziye gömeli.. Ve seni unutalý..

Ne kolay unutturdun kendini sen.. Akýllýca hazýrlanmýþ planlarýnla, zekice. Senden ne beklenirdi ki? Böylece sana ne aþýk kalacaktým ne de nefret edebilecektim.. çünkü kýzgýnlýðým sadece aþkýmý bitirirdi.. Nefrete dönüþmesine izin vermedin.. Oyunlarýnla.

Oyun demiþken.. Hayatý öðreniyorum, oyunlarý. Meðer oyunlar seksek, kovalamacadan ibaret deðilmiþ. Oyun... Bizi eðlendiren diye öðretilmiþti, küçüktüm, kandým. Yalanmýþ... Seksekte düþerken, kovalamacada yakalanýrken güldüðüm kadar yalan söylerken veya birini çekiþtiriken gülemiyorum. Gülmeliydim oysa!! Denedim... Yakýþmadý yüzüme. Beðenmediler o yüzle, attýlar beni zamanlarýndan. Zamansýz bir daireye girdim.....

30 olmalýsýn.. Görmüþ, yaþamýþ olmalýsýn bunlarý.. Ýstediðin insan oldun mu? Yakýþtý mý yüzüne? Hep hayalini kurduðun koca oldun mu? Evini istediðin gibi döþeyebildin mi?... Ya çocuk?! Yaþantýný, öðrendiklerini ileri taþayacak bir elçi?

Zaman azalýyor.. Dinle bak, tik-tak, tik-tak! Artýk silemem bu yazdýklarýmý çünkü o an bitti artýk. Zamaný da öðreniyorum.. 21 yaþýndayým, Ýstanbul Ticaret Üniversitesi Psikoloji bölümü 2. sýnýf öðrencisiyim.... Ya sonra? Adým da Ýdil... Eeee? Ne kaldý aklýnda? Hayallerimi gerçekleþtirmeye baþladýðým mý, adýmýn Ýdil oluþu mu? Ne??!!