Yoruldum mükemmeli oynamaktan.
Olaðanüstü biri deðil, sýradýþý biri deðil, ulaþýlmaz biri deðil; herhangi biriyim ben.
Aðlamak; yaþlarýmý akýta, akýta aðlamak; gülmek; delice, ahkahalarla gülmek istiyorum.
Maskelere, çokyüzlülere, yalanlara kanmadýðýmýn varýn ayýrdýna.
Sevmeyenlerimi, ardýmdan denenleri anlayan biriyim.
Herkesi sevmek, saymak zorunda deðilim; sizlerin gösteri yapmak zorunda olmadýðýnýz gibi.
Korkmayýn siz de, haydi þimdi haykýrýn yüzüme, sevmediðinizi beni..

Sadece kýþta deðil; güneþin baðrýnda da üþüdüðümü;
tutkularýmý, hatalarýmý, güçsüzlüðümü göstermek istiyorum sizlere..
Ben ne cam, ne can ressamýyým; ne de bir kum heykeltýraþý.
Kýskancým, hýrslýyým, çaresiz, hatta acizim çoðu kere..
Ayýramam mavi bozulunca renkleri. Karda, karayý gördüðümü biliniz artýk. Evet ben renk köründen de beterim.
Kýzdýðýmda baðýrmak, ne varsa atmak, kýrmak; gerektiðinde vedayý,terketmeyi yaþatmak istiyorum sizlere..

Baðýþlayýnýz.
Bildiðiniz beni deðil, sýradan biri bulacaksýnýz karþýnýzda þimdi.
Yoruldum mükemmeli oynamaktan, ulaþýlmaz görünmekten yoruldum ben...

'Ben nasýl biriyim' diye sormuyorum sana...
Hayýr; duymuyorum seni çünkü çok yorgunum...
Sen de sus, birþey söyleme, sen söyleme....

(sen söyleme-27)

30/11/2004
Nesrin Göçmen