Nasýl da severdim imkansýz olmasan! Kulaklarýna güller takardým, baharý getirirdim dünyaya. Ela gözlerinle aðlardým, kokunun rengini iþitirdim sana her yanýþýmda. Bir kerelerim olurdu senden, son defalarýmý çöpe atardým. Sana demlerdim þiirlerimi, gece yarýsý senle uyanýr, sabahlarý senli rüyalara yatardým. Sana doyasýya bakardým, bu kadar güzel olmasan. Ruhunu okþardým ellerimle, sana hayallerimden gemiler, uçaklar yapardým. Bugün daða çýkardý gönlüm, yarýn seni alýrdý yanýna. Tüm sözlerimi kurban ederdim yoluna, kanýný alnýna sürerdim. Gözlerimle konuþur, dilimle aðlamazdým. Kýyamazdým.

Nasýl da üzerdin belki beni, içip içip kanardým sana. Her bir üzgün tanemden þarap yapar yudum yudum içerdim. Senli sarhoþluklara dalardým. Sen mutlu ol diye salýncaklar kurardým, en yükseklere. Gökyüzünü maviye boyardým, bulutlarla adýný yazardým. Kuþlara þarkýlar öðretirdim, kýþýna yazý giydirirdim. Senle baþlayýp, senle biterdim. Hayata sövmez, kaderle dost olurdum. Çatlaklarý iyileþirdi ruhumun, sen de beni severdin inan. Yapraklarýmda dolaþýrdýn, serin rüzgarlarým olurdun, her gün eser dururdun garipliðimde. Hafif bir yaðmur olurdun serinliðimde, damla damla, çisil çisil nem verirdin cömertliðinle. Kýyamazdýn.

Nasýl da tiryakin olurdu tenim tutuklu olmasam! Yitirilmiþ hafýzamda, hissi yaþayarak ölürdüm. Mahsun bakýþlarla çizerdim hüznün atýþlarýný. Zaman akamaz, sinir olurdu bize. Yýldýzlar bizden alýrlardý yansýttýklarý ýþýðý. Yüzüne ben sürerdim, yüzüme sen. Her aynaya bakýþýmda yanýmda busen. Çiçek olur sen açardým. Bir yelken açardým ela denizlerine. Saatim seni çalardý, hýrsýz tenin benimi. Bir sevda ikindisinde hayallerimle çoþardým, þuan olduðu gibi.

Ama biliyorum acý verse de, seni sevemem. Seni sevmek gülü dalýndan koparmaya benzer. Hem sen solarsýn, hem acýr yüreðim. Düþlerim ölür, düþsüz bir ben kalýr sevenlerime. Su gibi aðýr aðýr süzülürsün yüzümde. Bende baþlar, çok uzakta bitersin. Bense, elimde resmin, dilimde ismin, uzaklarý gözlerim. Ben aðlamayý sürdürmeden sen en iyisi benim uzaklarýma götür mutluluðu, ben uzaklarda da olsa bir mutluluðun var olduðunu bileyim yeter. Sen en iyisi git, git o mutluluðu öldürmeden! Sen en iyisi git, ben senin mutlu yaþadýðýný düþüneyim yeter! Benim yüzümü güldürmeden…