Bu kaçýncý parçam kaybettiðim?

Yine yeniden verdim verebileceðim kadarýný,yine daðýttým renklerimden bir kýsmýný,kalbimin ýþýðýný sundum yine bir sevdalýya...Her defasýnda böyle oluyor,sevdiðim þehirler, ülkeler, limanlar,yollar,dostlar aþklar hepsi birer parçamý hatýra niyetine alýyor...Ýþte küçük haným yine gitti bir parça daha,söyle bakalým bunun sonu ne zaman gelecek? Bir gün açýp baktýðýnda göðsüne orda bir kalp bulamayacaksýn,kýpýrdayan hiçbir þey olmayacak,öylece buz gibi bir bedenle kala kalacaksýn...Oturup parçalarý daðýttýðýn zamanlarý düþündüðünde bile aðlayamayacaksýn belki de ..Çünkü duygularýn hep baþka noktalarda baþkalarýnýn kalplerinde iþler olacak.. Ama sen bunu bilerek bile mutlu olmaya çalýþacaksýn,çünkü seni farklý farklý noktalarda yaþatacak bir sürü yürek olacak,tükenmeyeceksin hayat kargaþasýnda son bir nefes verdiðinde bile...Ýþte bunun sana verdiði huzurla yine gülümsemeyi baþaracaksýn...Þiirlerin okundukça,resimlerine bakýldýkça,tattýrdýðýn aþklar hatýrlandýkça sen de güç kazanacaksýn...Dokunduðun her taþa sýcaklýðýný verdiðin gibi elbet birileri de sana sýcaklýðýný verecek bir gün..Elbet bir gün sen de almanýn tadýna varacaksýn,elbet bir gün sen de aþký bir defacýk olsun kendini mutlu etmek için yaþayacaksýn...Kim bilir belki bir bebeði içinde taþýdýðýn an dünyadaki bütün aþklarýn yalan olduðunu anlayacak,saf sevginin kapýlarýný aralayacaksýn... Söylesene küçük haným,yorulmadýn mý artýk gideni seyretmekten? Yorulmadýn mý artýk þu pencereden karþý kýyýlara bakmayý sürdürmekten? Yýldýzlarla aþklarýný ve aþýklarýný çekiþtirmekten? Hakkýn yok mu senin de heyecanlarla uykuya dalýp,heyecanlarla uyanmaya?Hep tereddütler mi bekçilik yapmak zorunda gecelerine? Neden sen de yüreðinin götürdüðü yerlere doðru adým atmýyorsun? Niye? Sorumluluklar mý aðýr basýyor? Üzmek istemediðin ailenin yüreðindeki aðýrlýðý mý dizginlerini sýký sýký tutuyor?Nedir yollarýný kapatan? Nedir içinde seni uzaklardan çaðýran? Sanki baþka bir kýtada senin adýný sayýklayan bir þehir var..Sanki baþka baþka bir hayatta oynaman gereken bir rol daha...Niçin aklýn karýþmýþ bu kadar, ya da karýþtýrýlmýþ? Ýzin verme bu kadar yaþama! Ýzin verme gururuna gururunu aþklara satmasý için...Hep yanýnda olsun çünkü bir noktadan sonra aþkta terk ediyor aþýkta.. Elinde sana dost bir tek gururun kalýyor...Gözlerini kapatma baharlarda,artýk farket bak ne kadar çok renk var o dallarda! Hep çiçek açtýrdýn artýk sen de çiçek aç küçük kýz!! Ýsyan bayraðý niyetine çiçeklerin salýnsýn göklerde...Umutlarýnýn cezasý bitmedi mi? Yetmedi mi bu kadar mahpus hayatý düþlerine? Serbest býrak çýðlýklarýný!! Kalbinin suyunu çýkarana kadar sýkmasýna izin verme çýðlýklarýna,aç kapýlarýný kaçýp gitsinler artýk... Býrak ciðerlerin bir yaz akþamýnýn tatlý ýlýk rüzgarýný çeksin artýk içine...Hep fýrtýna yemekten býkmadý mý ruhun? Býrak artýk dolanýp durmayý okyanuslarda...Demir atma vaktin gelmedi mi cývýl cývýl bir limana? Bak gözlerin bile senden önce yaþlandý...Bu kadar son seyretmekten ne halleri ne dermanlarý kalmadý..Her baþlangýçtan geriye sayýp duran dudaklarýn artýk susmamacasýna konuþsun býrak..Býrak ne varsa döksünler þu kýsacýk yaþamda...Hiçbir þeyi saklama,býrak sana baský yapacaðýna býçaklasýnlar defalarca bu katý zamaný...Düþünme artýk kimseyi. Bak söylediðin an geri aldýn bile iþte bu son cümleni...Sen adam olmazsýn küçük haným..Sen adam olmazsýn...Olmuyor öyle deðil mi? Deðiþmiyor insanýn içindekiler,bir anda çeviremiyoruz sayfalarý..Yine tam gaz devam vermeye,parça parça yitip gitmeye.. Olsun be güzelim madem sen böyle mutlu olacaksýn devam et bu ipte cambazlýk yapmaya...Düþersen tutanýn olmayacak bunu da sakýn unutma!!!

Sihem TACHOULÝ
18 Aralýk 2004 Cumartesi...