Kangren gecelerimin umududur sevmek. Ve yazamadýðým þiirlerimin, gönderemediðim mektuplarýmýn hikayesidir içimde çaðlayan gibi akýp duran…

Bu gece kavuþamadý dolunaya kurt. Bu gece yine ellerim varmadý kelimeleri ardý ardýnca sýralamaya. Sancýyan gecenin þafaðý sökerken tortulanýverdin yüreðimin duvarlarýna. Ve öylesi yosun baðladý ki bakýþlarýn, ilmek ilmek keder vurdu düþlediklerimin sandalýna. Anýtlaþmýþ sevgilerin çözemediði düðümüm. Mücadeledeyim seni aramak için telefona uzanan parmaklarýmla. Bu saate, uyuyorken sen huzurlu ve dingin sakinliðinle. Ben çýldýrmýþ bir dalganýn son öfkesiyle kýyýya vurmasý gibi patlamaya hazýr. Ve geleceðin endiþeleri en büyük denklemleriyle içimde.

Kangren gecelerimin umududur sevmek. Ve yazamadýðým þiirlerimin, gönderemediðim mektuplarýmýn hikayesidir içimde çaðlayan gibi akýp duran…

Devriyeler geziyor bu saatte sokaklarda. Uyuyor kaldýrýmlar, aðaçlar, uyuyor ant içmiþ namertlikler sinsi bir hainlikle evlerin aykýrý yazýlar yazýlmýþ duvarlarýnda. Sarhoþlar geçiyor kol kola aldatýcý bir mutluluðun dað doruðunda. Pencerenin ardýndan izlediðim sahnelerde sen yoksun. Özledim seni. Gece içime öylece çöktü ki, deliler gibi özledim yine seni. Haykýrmak isterkenki suskunluðum ilk mi sanýyorsun? Ya ilk mi seni böyle delice özleyiþim? Ýlk mi sana en baþtan aþýk oluþum? Ýlk mi çatlamýþ dudaklarýnýn kurumuþluðuna parmak uçlarýmla su damlalarý serpiþim?

Kangren gecelerimin umududur sevmek. Ve yazamadýðým þiirlerimin, gönderemediðim mektuplarýmýn hikayesidir içimde çaðlayan gibi akýp duran…

Bir türkünün ciðerinden çaðlýyor duygular. Ve sarýp sarmalayýveriyor yaralý kuþ kanadý yumuþaðý kalbimi. Dakikalar saatlere dönüyor. Þafak yaklaþýyor an be an. Ýlk kez bu korkuþum sabahtan. Ýlk kez geceye gömmek isteyiþim içimde yanan ne varsa. Bu gece sen en çok, bu gece biz en çok. Sende parlayan her þeyin varlýðýna ettiðim ilk dualar deðil bunlar. Bozkýrlarýn uzanýp yattýðý maðrur yüzünün ilk geliþi deðil gözlerimin önüne. Ýlk seviþim deðil sevgiliyi, ilk hissediþim deðil belirsiz bir saatte ellerini ellerimde.

Kangren gecelerimin umududur sevmek. Ve yazamadýðým þiirlerimin, gönderemediðim mektuplarýmýn hikayesidir içimde çaðlayan gibi akýp duran…

Uzanýp yatýyorum sýcak kurgularýmýn döþendiði yataðýma. Artýk vaktidir uykularla buluþmanýn ve artýk vaktidir rüyalarda seninle buluþmanýn. Kaoslarýn kentinde sabahlýyor oysa sevgili. Ýlk ayrý kalýþým deðil ki ondan. Unutuyorum bildiðim ne varsa seherin bu vakti. Aklýmda hiçbir þey yok. Silik bulutlarýn sisi ardýnda sen. Bütününle gözlerimin önünde beliren. Ve bakmaya doyamadýðým, gitmesini istemediðim hayalin. Pusuya düþürdün yüreðimi bu gece, ele geçirdin bendeki seni iyice. Sana göndermemek maksatlý yazdýðým kaçýncý hikayem bu? Ve kimbilir kaçýncý umudu içimde su yüzüne çýkýveren hüzün yokluklarýnýn. Eðer yutuyorsam yokluðunun ve özleminin tortularýný þu saatte, güçsüzlüðümden deðil. Razý oluþumdan sana dair her gelecek olandan…

Kangren gecelerimin umududur sevmek. Ve yazamadýðým þiirlerimin, gönderemediðim mektuplarýmýn hikayesidir içimde çaðlayan gibi akýp duran…