deli ormanlarýn çýðlýklarýndaki yeþile vurgun gönlümün sesi bu…dinle
uluyan bir kurdun soðuk nefesinde titredi yalnýzlýðým
üþüme ey gökyüzü…
rastýk çekilmiþ gözlerin ölgünlüðünü çekti içine güneþ/hüzünle…batýyor
usumda bir çocukluk masalý
Hansel mi yedi yoksa ekmeði/ yerdeki Gretel’in çikolatasý mý
býkkýn bir silahþorun son mermisinin gideceði istikamette gözüm
iz býrakýr mý yüreðime saplanan hançer…
“yýkýl bre namert yalancý”
rayihalar yükselmiþken semalara hiç tadým yok bugün yine
sýðýrcýklarýn ötüþünde kaldý düþlerim
…artýk tek bir ses duyamýyorum
usta bir kalemden bir söz dilendim de ne aldým
niþangahý benim artýk tüm evrenin
günümü sahiplenmek için sarýldýkça yaðlý urgan sýktý boynumu
çýrpýnýþlarým…deli atýþlarým

i s t e m i y o r u m…býrakýn beni
býrakýn öleyim þiirlerin içinde…bulurum daraðacýmý birinin içinde
ikincil bir þans yok…ilkel dürtülerime yenik düþmüþken birincil olan
…deli çobanýn kavalýndan çýkan notalardayým

kýzýlca kýyamet kopmalý artýk dünyamda
ucuz bir þarabýn kýrmýzý kekreliði genzimi yakarken
y a l a n saltanatýn yýlan sarhoþluðu dolanma ayaðýma…aldanmam
turkuvaz rengi okyanusun en derinine göç halindeyim
u y k u m v a r…don öncesi rüyalarda savruluyor minik kelebeklerim
seslerin kaybolduðu uçuruma atýlan bedenim paramparça
umut yok…kayýplarda dileklerim…dualar beni terk etmiþ…nerede kiminleyim
nü tablonun arkasýnda saklý tüm gerçek…gören kim?
diri bir ejderhanýn aðzýndan fýþkýran bir ateþ ýssýzlýðým
a ð l a y a m a m…kalabalýk sokaklarda yitti göz yaþlarým

yarýn kýsa bir þarký söyleyecek…kýsa bir þiir okuyacaðým
ýhlamur aðaçlarýndan düþen bir çiçeði koyacaðým çayýmýn içine
melekler beni dinler mi
aþk kendini siper eder mi benim için
þaire söz verir mi yalnýzlýk bir daha dönmemek için
kýþ bitince gelen baharla çiçeklenir mi yeniden düþlerim
ýraklarýn yakýn olduðu hangi masalda anlatýlýr
/ve/
n i y e dönmez giden sevgililer

duru bir su gibi kuytusu aþkýn…yalnýzlýk delirtiyor!