Kimsenin uðramadýðý bir daðýn, zirvesinde saklý bir maðarada ne para, ne pul; ne fatura, ne okul; uygar dedikleri þu dünyadan hiç ama hiçbir þey olmadan yalnýz sen, yalnýz ben, sadece ikimiz; göz, göze; koyun, koyuna yaþasaydýk ne güzel olurdu deðil mi sevdiðim? Ömrümüz katlanýrdý, eksilen zamana inat, yýllarca..
Olmadý, maalesef olmadý...
Ötekiler var ya, hani seni, hani beni, hani bizi, bizden çok seven ötekiler, býrakmadýlar bizi....
Þimdi yüzümüze bakýp, 'üzgünüm' diyen ötekiler...
Ýnsan, neden insanca yaþamayý denemez?
Kendilerine ait olmayan yaþamlarý, yaþanmaz hale getirmek için neden yarýþ içine girer?
Ýnan ki ''gücüme gidiyor, böyle yaþamak''...
Yaþam direncimi kaybeder gibi miyim, ne? Anlayamýyorum sevdiðim, anlayamýyorum...

Senden kalanlarý ne yapacaðýmý da bilemedim, onca geçen zamana raðmen...
Atamam! Tenine, yüreðine deðdi hepsi.
Üstelik biri bulur da, o büyülü kokunu duyarsa; bilirsin kýskanýrým, dayanamam...
Bendeki deðerini anlatamadým deðil mi sana? Anlatamayacak kadar da korkaðým hâlâ..
Oysa týrnaklarýný, taraðýmda kalan saçlarýný bile kýyýp saklardým ben senin..
Elimden gelse, gezdiðin yerlerdeki ayak izlerini silerdim, üzerine bir baþkasý basmasýn diye.. Ancak anlatamadým sevdiðim, anlatamadým....

Sarýlmak, baðrýna yaslanmak, kucaðýnda dinlenmek, saçlarýmý okþarken, dizinde uyumak varken; boþ düþlerimle oyalanýyorum, gecenin bu çingene saatlerinde.. Ýnat edip, yaþlarýmý tutmaktan boðuluyorum.. Ama aðlamýyorum sevdiðim, hiç aðlamayacaðým da.. Senin anýmsadýðýn gibi, mayýsta açmýþ, Cezayir menevþesi gülüþlerimde kalacaðým her zaman, ötekilere inatla, anlamasalar da....

Ya sen? ? ?
Unutturmayý baþardýlar mý beni sana?
Tamam sus, duymak istemiyorum, sen sus, sen söyleme....

(sen söyleme-29)

27/12/2004
Nesrin Göçmen