"...ece ayhan'ýn beyoðlu'nun bir ara sokaðýnda kuru ekmekle karýn doyurmak zorunda kalmasýný nasýl açýklayacaðýz? "

özdemir ince' nin malum derinlikli yazýsýný okuduktan sonra aklýmda kalan bu soru, bir okur olarak çok katmanlý düþüncelere dalmama sebebiyet verdi.

evet gerçekten haklýydý ö.i. bir zül varsa ortada açýklanmalýydý. müsebbibi kimdi bunun? belki ö.i. buna yazýsýnda deðinmiyor ama sorumlular bulunup cezalandýrýlmalýydý. bu yüzkarasý temizlenmeliydi. ve ö.i. kendi payýna düþen sorumluluðu da göðüslemeye hazýrdý bu yazýsýnda. "ama suçumuz nedir?" diye de soruyordu. iþte þairliðin en güzel yaný bu olsa gerek ah o çocuk masumuyeti...

ö.i. nin yazýsýnýn son bölümünde bir film karesi sunuluyor tarafsýz tarihçilere, önyargýsýz biyograflara.kaç tarihçi bu yazýyý okumuþtur bilemem ama bu yazýyý okumuþ biri olarak, benim de bu sunulan seçeneklerden birini seçme veya baþka bir alternatif üzerinde durma hakkým olduðunu düþünüyorum. ah o okur cüreti...

kanýmca ilk ece ayhan deðil "ellerini kemirmekten memnun" olan ve "boynu bükük mutluluðunu" seçen. yanlýþ deðerlendirmiyorsam , ergüder yoldaþ'tan tutun da z.ekin karabay'a, k.taþtekin'den k. ince'ye ayný düþünce farklý fenomenlerde ortaya çýkýyor. her ne kadar "fail" ler, "maktul" lerin kendisiymiþ gibi bir anlam kazansa da söylediðim. "genç werther in acýlarý"ýnda anlatýlan bir mesel tam buraya denk düþüyor:

"... "zamanýnýzý bölün, belli saatleri çalýþmaya, dinlenebileceðiniz saatleri de sevdiðiniz kýza ayýrýn. servetinizi hesabedin ve sizin temel ihtiyaçlarýnýzdan arta kalanla, sevdiðinize, çok sýk olmamak koþuluyla,örneðin doðum gününde vb günlerde hediye alýrsýnýz." bu öðütleri dinleyen bir insan da mutlaka iþe yarar biri olur ve ben, her prense öyle birini meclise almasýný salýk veririm; ama bu öðütlere uyulduðunda da aþk biter ve eðer bu kiþi bir sanatçý ise sanatý son bulur."

hiç herze yemek deðil amacým. zaten ilhan berk' te, ünlem dergisi sayý 3 de " sadece þiirle yaþamak istedi" diyerek aslýnda noktayý koymuyur mu?

nokta konuyor konmasýna da, ö.i. nin ayný yazýsýnýn insan aklýnda yarattýðý hercümerç öyle çabucak bitiyor mu?

"... ece ayhan'ýn devlete ve insana karþý geliþen derin öfkesinin kaynaðý nerededir,bunun baþlangýç tarihi? "

oysa, cevaplanmasý gereken asýl soru, insana karþý geliþen bu derin öfkenin nasýl tesbit edildiði deðil midir? bu öfke, nefret ve tiksinti boyutuna ulaþmýþ mýdýr? yada þöyle soralým , acaba bu derin öfke nazým hikmet in vatan hainliði ekseninde ele alýnabilecek bir öfke midir?

yoksa, ö.i. ece ayhan'ýn hiç bilinmeyen bir yanýný ifþa ederek tarihi bir ödevi mi yerine getirmiþtir.?