Mucizeler ülkesi de denilebilir... Ülkemizden bahsediyorum. Bana herhangi bir ülke gösterin ki, bizim sabredebildiklerimize katlanabilsin. Hiç sanmýyorum.

Elektrik kesik ses eden yok! Sular akmaz, ayný sabýr! Her iktidara gelen zaman ister, eskisini aratýr hale gelir, týk yok!

Ama bütün bunlara raðmen en ufak þeylere sevinir, mutlu olur her þeyi unuturuz.

Gösteriþi sevmediðimiz gibi, yarttýðýmýz mucizelerin de farkýnda olmayýz. Aþaðýdaki örnek gibi:

Bir reklam ajansýmýz. 50.000 adetlik baskýlý T-Shirt ihracat baðlantýsý yapmýþtý. Sýcak baský tekniði ile yapýlan bu uygulama, herhangi bir fotoðrafýn T-Shirt'e basýlmasý þeklinde oluyordu.

Ýlk 10.000 adetlik parti yerine ulaþtýðýnda, alýcý firma iþin mükemmelliði karþýsýnda gözlerine inanamamýþ, uygulamayý yerinde inceleyip bilgi sahibi olmak için bu konuda uzman iki kiþilik heyeti Türkiye'ye yollamýþ.

Olay buraya kadar göðüs kabartýcý. Ancak reklam þirketini almýþ bir panik. O kadar iptidai bir yöntem uyguluyorlar ki, bunun ilgili firma tarafýndan anlaþýlýp sipariþin iptal edileceði korkusunu yaþýyorlar.

Derken heyet geliyor. Karþýlýklý sevgi gösterileri, iltifatlar, izzet, ikram; heyet sabýrsýz, illaki imalatý göreceðiz diye sýzlanýyorlar. Bizimkiler, hala panikte; yapacak bir þey kalmýyor, utana, sýkýla atölyenin yolunu tutuyorlar. Sanayi sitesinin loþ bir katýnda ki atölyeye geldiklerinde manzara þöyle; bir kýrýk dökük masa, yerlerde boyalar, yýrtýk elbiseli birkaç çýrak, iki usta ve onbeþ metrelik bir uzun tezgah ve tabii ki meþhur T-Shirtler baský için sýra bekliyorlar.

Bu ortamda, beyaz T-Shirt'lere bu kadar temiz baský yapmak olanaksýz. Ama heyet nezaketen uygulamanýn baþlamasýný istiyor. Kaybedecek hiçbir þeyi kalmayan firma yetkilileri, çaresiz gösteriye baþlýyorlar. Ýki çýrak, masaya paralel tahtanýn iki ucundan tutuyorlar. Bu arada usta gerekli boya ayarýný yapýyor ve:

-Þimdi!, diye baðýrýyor.
Ýki çýrak var güçleri ile öteki uca koþuyorlar. Sonuç: Harika...

Ertesi gün heyet teþekkür ederek ayrýlýyor.

Korku ile beklenen birkaç gün sonra karþý firmadan 50.000 adetlik bir sipariþ daha geliyor. Bizimkiler kabul edilmenin sarhoþluðu içinde bayram yapýyorlar.

Olaydan bir sene sonra tesadüfen, heyetin verdiði rapor ellerine geçiyor. Aynen þöyle:

"Türkler bütün ýsrarlarýmýza raðmen söz konusu fabrikayý bize göstermediler. Ancak sanayi casusluðuna karþý ayný ürünün sahtesinin yapýldýðý yerde bizi aldatmaya çalýþtýlar. Biz nezaketen inanmýþ göründük. Orada bu sürede deðil 50.000 adet, 500 adet dahi yapýlamayacaðýný çocuklar bile anlar. Bu bakýmdan sipariþin devamýný Türklere vermekten baþka çaremiz yoktur".

Yarttýðýmýz mucizelerin bile farkýnda deðiliz.