Aklýn cenderesinde tüm yaþam
yitik bir silüet sanki..
Sanki
hayallerini kaybetmiþ bir çocuk
beynin kývrýmlarýnda
umudun yolunu arayan.

Ne þiir, ne güzellik
ne de gözlerin tutkusu
ay yok olmuþ
acýlarda unutulmuþ yaþam çizgisi
alýnan her soluk
bir savaþ sanki.

Renklerle ayrýlmýþ
verilecek tüm sözler
sýcak renkler hiç söylenmeyecek
soðuk,
yalnýzlýðýn ürperen teninde þimdi
ve iç geçirecek aþk sanki
ve hep!

Gölgeler dikine kaybolduðunda
diyalektik "yine de yaþayabilmek" olacak.
Her güzelin geliþi
fýrtýnanýn yapraðý kahreden sesi
sanki...

Yaþamýþtýr böylesini herkes
yaþayacak bundan sonra da;
gece gördüðü rüyadan korkacak
aþk sýçrarsa yüzüne perilerin
bildik hüsranlar çýkacak
yedi kat altýndan yerin;
her kul
bir baþkasýnýn öyküsüyle yanacak
çaresizlik mahþerinde.

Yani en sonunda
dünya yýkýlacak
ve bir tek Volkan
kalacak sanki.

Bunlar
bir prova sanki...