Ostap Wischnja

Söðüt Aðacýndan Armut Toplamak (Ein Weidenbaum trägt Birnen)

Bir toplantýda parti yöneticilerinden biri konuþma yapmaktadýr: “Yoldaþlar”, diye baþlar. Haklý olarak partimizin MK’nun eylül toplantýsýnda, bir çok parti ileri gelenlerinin ziraattan anlamadýklarý, daha da kötüsü, konuyu öðrenme hususunda hiç de istekli olmadýklarý eleþtirildi. Daha çok, somut ve nesnel yöneticiliðin gerektiði yerde, yüzeysel talimatlarla ya da boþ konuþmalarla yetiniyorlar. Parti yöneticisi, yüksek getirisi olan bir kolhozun ya da kolhoz baþkanýnýn ve yahut da örnek bir tugayýn adýný veremezse, böyle bir durum normal karþýlanabilir mi! Haklý olarak bu tip parti yöneticileri mahkûm edilmektedir! Örneðin, yoldaþlar, »Zafer' kolhozunun yüksek getirisi olduðunu bilemesem, benim için bu korkunç bir rezalet olurdu!”
“Düþünülebilecek en az getiriyi!” diye bir ses duyuldu salondan.
“Ne demek düþünülebilecek en az getiri?” diye öfkelendi parti yöneticisi. “»Zafer' kolhozunun, þu ýrmaðýn arkasýndaki tarlalarýný görmeye gittiðimde, ekinlerin içine girdim ve içinde tamamen kayboldum, kaldýrdýðým halde, ellerimi dýþardan görmek mümkün deðildi!”
“Evet, ama bu tarlada kamýþlar vardý!”
“Her ne ise! Bu ne demektir? Yüksek deðil mi her halükârda! Rica ediyorum, sözümü kesmeyin! En ilerici kolhoz baþkanlarýnýn adýný bilmek zorundayým: Iwan Otudychata, Pjotr Otomknikomora, Kusma Peregnipljaschka, Stepan Nedognitscharka, Oleksa Perekusisalo…”
“Bunlar artýk yok!” diye baðýrdý biri sýralardan.
“Ne demek bunlar artýk yok?”
“Evet, artýk olmadýklarý için!”
“Niye yoklar?”
“Evet, ortaya çýktý ki”, dedi ziraat bölüm þefi, “Iwan Otudychata, kolhoz için bir ahýr deðil de, kendine bir ev yaptýrmýþ; Pjotr Otomknikomora, kendi yemek odasý yerine, kolhozun yemekhanesini kapatmýþ ve iyice iþleri ilerletmiþ; Kusma Peregnipljaschka ise adýný duyurmak için oldukça hýrslý ve kararlýydý, Stepan Nedognitscharka gerçekten, suçu baþkalarýna yüklemek hususunda gayretliydi, ve Oleksa Perekusisalo’ya gelince, kendisininkinden deðil de, kolhozun nimetlerinden hararetle ziftlendi.”
Parti yöneticisi öfkelendi.
“Neden bu konuda zamanýnda haberdar edilmedim? Ziraat bölüm þefinin, amirini, ziraat konusunda olup bitenler hakkýnda neden yeteri ölçüde bilgilendirmediðini sormak zorunluluðunu hissediyorum? Bu bir kaostur, idare filan deðil!”
“Fakat bu konuda Size rapor verdim”, diye karþýlýk verdi bölüm þefi çekinerek, “Siz dediniz ki, …”
“Size söz hakký vermedim!”
“MK toplantýsýnda”, diye devam etti konuþmasýna parti yöneticisi, “haklý olarak, kolhozlarýn yem depolarýnýn durumu ile hayvancýlýðýn geliþmesini nasýl saðlayacaðýndan, hangi yem bitkilerinin silolar için daha uygun olacaðýndan parti yöneticilerinin bihaber oluþunun tahammül edilemez olduðu belirtildi… Bu haklý bir eleþtiriydi, yoldaþlar! Bu konuda bilgilenmek gerçekten bu kadar zor mudur? Her birimiz, þüphesiz küçük bir grup istisna dýþýnda, çocukluðunda inek otlattý ve annesinin ya da büyük annesinin inekleri neyle beslediðini bilir! Ýnekler için arpa saplarýný bulaþýk suyuyla karýþtýrýp yal yapýldýðýný, artýk bilmiyor muyuz? Diyelim beþ yüz hektarlýk bir yere neden bulaþýk suyu ve beþyüz hektarlýk yere de arpa sapý ekmiyoruz! Neden ekmiyoruz ha? Soruyorum Size.”
Tüm toplantý üyeleri dikkatle konuþmacýyý dinliyorlar, derinden soluyorlardý, fakat hiç biri: “Sahi, neden ekmiyoruz ki?” diyecek cesareti gösteremiyordu.
Konuþmacý ise anlatmaya devam ediyordu:
“Toplantýda, parti yöneticilerinin ziraattaki en ileri çalýþma yöntemleri konusunda somut olarak hiç bir fikirleri olmadýðý gibi tahammül edilemez durumlar özellikle þiddetle kýnandý… Ýleri çalýþma yöntemleri … Evet, bir ana domuzun yýlda iki kez doðurmasýný saðladýk biliyorsunuz, her doðumda yirmi ve daha fazla yavru elde etmeyi baþardýk. Peki, ayný baþarýyý neden ineklerde gerçekleþtiremeyelim? Ýllâki yirmi saðlýklý buzaðý diye ýsrar etmiyorum, ama bir inekten her yýl dört-beþ buzaðý mümkün olabilmeli! Her halükârda, benim somut talimatlarýmý gönülden benimseyip yaþama geçirirseniz, bunu kesinlikle baþarýrýz, Yoldaþlar! Tabi bu arada bu buzaðýlardan çoðunun genç tosunlar deðil de diþi danalar olmasýný saðlamalýsýnýz. Ancak bu þekilde hayvancýlýðýmýzýn geri kalýþýný aþabiliriz! Haksýz mýyým, Yoldaþlar?” Herkes susuyordu …
“Sonra, Yoldaþlar, inekleri kaç kez saðacaðýmýz konusunda ciddi bir þekilde düþünmeliyiz. Þayet günde dört yerine sekiz kez saðabilirsek, mantýklý olarak süt üretimimiz iki kata çýkar …”
Bölüm þefi oturduðu yerden doðruldu ve bir þey söylemek istedi, ancak þuurunu kaybedip gürültüyle masanýn altýna düþtü. Konuþmacý, bölüm þefinin yardýmýna koþtu ve … uyandý.
“Þükürler olsun … Bu bir rüyaymýþ! Uuuuh! Ýnsanýn aklýný kaçýrmasý gerçekten iþten bile deðil!”
Bu korkunç rüyayý karýsýna anlattýktan sonra, karýsý þöyle dedi: “Evet, öðreneceðin çok þey var!”
(Çev. Ali Osman Öztürk)